Gracja archaiczna- kultura

Grecja archaiczna

okres VII i VI w. p.n.e. pomimo, iż Grecy nie stosowali periodyzacji
najpotężniejsze ośrodki to Związek Tesalski i Peloponeski
ustrój miast ewoluował w kierunku demokracji lub tyranii
Poezja
twórcy: Tyrtajos, Alkman, Terpander, Solon i Archiloch
rozwijał się dytyramb, liryka solowa i chóralna tworzone satyryczne jamby
Malarstwo wazowe
okres archaiczny to najlepszy okres
styl orientalizujący – pełne postacie , szeregowane w spokojnym rytmie (waza z Chigi)
styl czarnofigurowy –waza Francois
styl czerwonofigurowy
Rzeźba
cechy malarstwa wazowego
ukazany wysiłek mięśni
płaskorzeźba i statuaryczna
kurosy – przedstawiają młodych wojowników lub wyobrażenia o charakterze religijnym
idealizacja zakłóca naturalizm, ale wciąż pozostaje prawdopodobne
prosty uśmiech
kora – nie rzeźbiono nagich kobiet
Architektura
wprowadzenie ant i kolumnowego przedsionku
peripteros z naos
Porządki
a) dorycki
gzyms, fryz, architraw, kapitel, trzon, baza
b) joński – powstał (prawdopodobnie) na terenach Azji Mniejszej i wysp Morza Egejskiego; różni się od porządku doryckiego:
- kolumna jońska jest smuklejsza; jej trzon pozbawiony wybrzuszenia, ale za to posiada listewki oddzielające żłobki; posiada bazę;
- kapitel wyposażony w ślimacznicę (wolutę);
Świątynie jońskie (dipterosy)


Rozwinięto „jedynie” architekturę sakralną i publiczną
Domostwa przez wieki nie ulegały zmianie
Architektura Grecji archaicznej wyznaczyła drogi rozwoju tej dziedziny sztuki aż po XVIII wiek n.e.
Porządki stały się punktem uniesienia dla G. klasycznej i dla późniejszych epok