nie wiem czy "na teraz" jeszcze aktualne... ale jeśli :) Secesja - cudowne połączenie artyzmu i rzemiosła - to podoba mi się najbardziej. Dziełem sztuki stały się sztućce (zastawy stołowe nie tylko dekorowane motywami secesyjnymi, ale całe projektowane w duchu secesji) bramy i ogrodzenia. Podoba mi się również to, że artyści projektowali kompleksowo - nie tylko budynki ale też meble do nich, dekoracje ścienne (Gaudi jest tego wzorcowym przykładem zarówno jego kamienice Casa Batllo na przykład, czy ciągle jeszcze nieukończony kościół Sagrada Familia, czy Park Güell - to kompleksowe rozwiązania, jednorodne w formie i zamyśle). Zachwycające są dla mnie detale: bardzo urozmaicone od roślinnych form w autentycznej postaci po ich zmanieryzowane (transponowane, zmieniane) odpowiedniki, od elementów geometrycznych twardych wręcz po subtelne złocenia (świetnym przykładem będą tu obrazy Klimta, czy dzieła graficzne Muchy). Właściwie nie ma elementu który mi się nie podoba - ale mogę tylko żałować, że nie miałam możliwości oglądać twórców podczas procesu tworzenia, że nie żyłam w tamtych czasach, kiedy subtelna natura wplatana w secesyjne kompozycje malarskie czy architektoniczne istniała "obok" kubizmu czy suprematyzmu. Ogrom kierunków, nurtów w tamtych czasach musiał dawać nie tylko niezliczone możliwości ale tez stwarzać atmosferę rywalizacji o to co jest prawdziwą sztuką.
