an Henryk dąbrowski : -utworzył legiony polskie we Włoszech -napisał tekst mazurka... -zorganizował powstanie przeciwko Prusom -brał udział wielu kampaniach -uczestnik powstania kościuszkowskiego, -zorganizował w Wielkopolsce powstanie przeciw Prusakom, -naczelny Wódz Księstwa Warszawskiego. Generał Bonaparte - Za swoje zasługi w walkach o Tulon Napoleon otrzymał awans na stanowisko generała brygady, a w lutym 1794 r. nominację na stanowisko dowódcy artylerii francuskiej Armii Włoch. Jednakże po obaleniu w lipcu 1794 r. rządu Maksymiliana Robespierra, związany wcześniej z jakobinami Napoleon został 6 sierpnia aresztowany. Więzienie opuścił dopiero 14 września 1794 r. Po wyjściu na wolność Napoleon zrezygnował z dowództwa artylerii Armii Zachód i otrzymał przydział do biura topograficznego. Mianowany następnie zastępcą dowódcy Armii Wewnętrznej stłumił 5 października 1795 r. powstanie rojalistów w Paryżu, do którego doszło po uchwaleniu przez Konwent nowej konstytucji. W nagrodę mianowany został przez Dyrektoriat dowódcą Armii Włoch. W marcu 1796 r. Napoleon poślubił wdowę po znanym generale, Józefinę de Beauharnais. Po objęciu dowództwa nad Armią Włoch Napoleon podjął energiczne działania przeciw siłom piemonckim (sardyńskim) i austriackim. W kwietniu 1796 r. pokonał wojska piemonckie pod Ceva i Mondovi. stefan Czarnecki W 1648 roku na Ukrainie rozpoczął się bunt zbrojny przeciwko Rzeczypospolitej, zwany powstaniem Chmielnickiego. Po bitwie stoczonej w 1648 roku pod Żółtymi Wodami Czarniecki dostał się do niewoli tatarskiej. Czekała go tam pewna śmierć, ale został wykupiony przez Bohdana Chmielnickiego, który uwolnił go po kilku miesiącach. W 1651 roku jako pułkownik husarii Czarniecki brał udział w kampanii beresteckiej. Po klęsce pod Batohem (1652), gdzie zginął jego brat Marcin, został mianowany oboźnym koronnym i dowodził oddziałami wysłanymi na Ukrainę przeciwko Kozakom. Podczas próby opanowania Monasterzyzysk został postrzelony w twarz. Kula wyrwała mu podniebienie, które uzupełniono srebrna blaszką. Stefan Czarniecki był wiernym żołnierzem i doradcą króla Jana II Kazimierza. Jego nieprzeciętne talenty wojskowe w pełni ujawniły się w czasie wojny ze Szwedami.
