Obecny świat niesie ze sobą cały szereg różnego rodzaju problemów, z jakimi musi borykać się każdy człowiek. Podstawowymi z nich są bieda, bezrobocie, przestępczość, narkomania, korupcja. W związku z tym kwestią przyszłości jest walka z tymi wszystkimi zagrożeniami. Bezrobocie jest zjawiskiem, które polega na sytuacji, gdy część ludzi którzy są zdolni do pracy i chcą pracować, to akurat często trudno zweryfikować, nie może znaleźć żadnego zatrudnienia. Jest to pojęcie bardzo nieprecyzyjne i należy zaznaczyć, że istnieje bardzo wiele różnego rodzaju metod służących mierzeniu poziomu bezrobocia. Każda z nich z większym czy mniejszym prawdopodobieństwem mierzy bezrobocie. Także w różny sposób w różnych krajach mierzy się poziom bezrobocia. Bezrobocie rejestrowane jest liczbą osób, które pozostają bez pracy, czyli takich które posiadają określone w ustawie cechy i są zarejestrowane w urzędach pracy. Bezrobocie ukryte to trudna do ustalenia liczba osób, które nie są zarejestrowane jako bezrobotne, teoretycznie posiadają jakieś zajęcie, ale jest ono z punktu widzenia zapotrzebowania bez znaczenia. Najbardziej widoczną reprezentację tego rodzaju bezrobocia stanowią zbędne ręce do pracy w gospodarstwach rolnych. Spotyka się również inne określenia bezrobocia dla przykładu według Międzynarodowej Organizacji Pracy, której definicja bezrobocia honorowana jest badaniami statystycznymi prowadzonymi w krajach Europy w ramach systemu Eurostat, osoba bezrobotna to ta, która w tygodniu, w którym przeprowadzono badanie, nie wykonywała pracy zarobkowej dłużej niż przez godzinę. Z powyższego wynikają pewne różnice w poziomie bezrobocia obliczanego w Polsce na podstawie rejestrów urzędów pracy oraz według badań reprezentatywnych, w jakich użyto definicji MOP. Badania tego typu prowadzi m.in. Główny Urząd Statystyczny. Z punktu widzenia znaczenia wyników badań dla późniejszych analiz, obie definicje są uprawnione. Ważnym jest jednak aby odróżniać je oraz wskazywać, z jakiej korzystaliśmy podczas oceniania poziomu bezrobocia. W styczniu 2006 r., w porównaniu z grudniem 2005 r. odnotowano wzrost liczby bezrobotnych, którzy są zarejestrowani i stopy bezrobocia. W stosunku do analogicznego okresu roku wcześniejszego nastąpił spadek liczby bezrobotnych i równocześnie obniżyła się poziom bezrobocia. W tym także okresie nieznacznie zmniejszeniu uległa liczba bezrobotnych, którzy pozostawali bez prawa do zasiłku. Bezrobocie w Polsce w dużym stopniu zależne jest od wieku, płci oraz wykształcenia. Przyczynami bezrobocia są oprócz wymienionych zła struktura gospodarcza kraju. polegająca na istnieniu wielu nie rentownych działów gospodarki, braku nowoczesnych technologii. W związku z tym mamy do czynienia z pojęciem bezrobocia strukturalnego, które jest wynikiem zwalniania pracowników z upadających czy źle prosperujących zakładów pracy. W Polsce bezrobocie najczęściej dotyka ludzi najgorzej wykształconych (dotyczy ono zwłaszcza osób z wykształceniem podstawowym lub zawodowym). Według statystyk w Polsce bezrobocie 4 razy częściej dotyka osoby z wykształceniem podstawowym niż wyższym. Stopa zatrudnienia osób z wykształceniem podstawowym wynosi mniej niż 20%, osób z wykształceniem wyższym - 80%. Równocześnie aż dwukrotnie częściej bezrobotnymi są młodzi ludzie, co szczególnie stwarza ogromne zagrożenia dla tej grupy ludzi. W Słowacji i Bułgarii nawet 1/3 młodych ludzi pozostaje bez pracy. W gospodarstwach domowych, gdzie głowa rodziny nie posiada pracy pięciokrotnie częściej borykają się w Polsce z problemem biedy, niż te, w których głowa rodziny posiada zatrudnienie. Podobne problemy dotykają wiele innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. W Polsce pracownicy posiadający wyższe wykształcenie zarabiają średnio o 70% więcej niż osoby z podstawowym wykształceniem, w sektorze prywatnym różnice te sięgają nawet 160%. W wielu krajach Europy Środkowo - Wschodniej, również w Polsce, minimalna płaca jest relatywnie wysoka w stosunku do średnich zarobków, gdyż stanowi nawet 40% średniej płacy, co jednak tylko fałszuje faktyczny stan zarobków przeciętnego Polaka. Średnia zarobków wynosi bowiem 2,5 tysiąca złotych, podczas gdy zdecydowana większość ludzi zarabia poniżej jednego tysiąca złotych. Kolejny problem to bezdomność. Bezdomność jest problemem ogólnoświatowym, który występuje prawie we wszystkich krajach świata. Zjawisko to powiększane jest poprzez niekorzystne uwarunkowania polityczne, społeczne i ekonomiczne, ale również kataklizmy, jak trzęsienia ziemi, pożary, huragany, powodzie. Problem bezdomności może być rozpatrywany na wielu płaszczyznach: jako element życiowej sytuacji konkretnej jednostki, jako pewien przejaw patologii, również jako bardzo trudny problem społeczny. W Polsce głównymi przyczynami bezdomności są przede wszystkim bardzo wysokie bezrobocie, brak dostatecznej ilości mieszkań, ciągle postępująca likwidacja robotniczych hoteli, eksmisje na "bruk", brak miejsc w szpitalach, w domach opieki społecznej. Dużą rolę pełnią także przyczyny patologiczne: jak przestępczość, alkoholizm, brak opieki ze strony najbliższych, prostytucja. Następny problem to zjawisko nędzy na świecie. Od dziesiątek lat nauki społeczne wskazywały na geografię nędzy i niedostatku. Wskazywało się i nawet wciąż wskazuje na "bogatą Północ" i "biedne Południe". Ten podział świata na dwie sfery: bogactwa i dostatku oraz biedy i jej braku, wyznaczony został na podstawie analizy poziomu dochodów ludzi, poziomu oraz struktury wydatków, minimum biologicznego, czyli minimum socjalnego. Dziś można jednak wskazać wyraźnie rejony bogactw na Południu oraz kręgi nędzy na Północy. Ubóstwo stanowi zatem obecnie problem społeczny w skali globalnej, którym powinny zająć się nie tylko organizacje charytatywne oraz społeczne, ale przede wszystkim państwo oraz jego wyspecjalizowane instytucje. Najpierw jednak samo państwo nie powinno powodować u swoich obywateli skrajnej ekonomicznej "przepaści", ale również moralnej "zapaści". Aby zlikwidować ubóstwo konieczne są szczegółowo opracowane programy pomocowe, wielkie nakłady finansowe i zaangażowanie na przestrzeni wielu lat. Nie da się tego problemu zwalczyć poprzez doraźną pomoc, dostawy żywności i innych środków. Innego typu zagrożenia to narkomania i korupcja. Narkomania staje się problemem coraz bardziej istotnym w społeczeństwie. Dotyka ona szczególnie ludzi młodych, związana jest z wiekiem dojrzewania, frustracjami. Aby jej zapobiegać należy prowadzić szereg programów profilaktycznych nakierowanych na młodzież. Powinny one uczulać młodych na to jakim problemem jest nałóg narkomanii i jakie niesie ze sobą zagrożenia. Bardzo istotna jest tutaj też rola domu rodzinnego, gdyż bardzo częstym powodem do sięgania po narkotyki jest zła sytuacja rodzinna. Korupcja to nadużywanie urzędu publicznego dla korzyści prywatnych albo osobistych. Możemy wyróżnić korupcję administracyjną, gospodarczą, wyborczą, polityczną, samorządową, legislacyjną, koncesyjną, informacyjną, w zakresie zamówień publicznych, w zakresie zamówień prywatnych. Nasz kraj podawany jest w czołówce najbardziej skorumpowanych państw świata. Warto sobie uświadomić, iż zjawisko to powstaje z winy każdego z nas, kiedy wręczamy czy proponujemy dowód wdzięczności urzędnikowi, lekarzowi czy innej osobie.
