Notatka z lekcji do zeszytu. Początki państwa polskiego

POCZĄTKI PAŃSTWA POLSKIEGO Pierwszy zapisek dotyczący ziem polskich pochodzi z połowy IX w. Jest to notatka francuskiego mnicha, zwanego Geografem bawarskim, który sporządził wykaz plemion słowiańskich osiadłych na północ od Dunaju. Wymienia liczne plemiona m.in. Mazowszanie, Bobrzanie, Ślążanie. Na przełomie IX i X wieku z kilku organizmów plemiennych wykształciły się dwa silne ośrodki. Byli to Wiślanie, zajmujący teren nad górną Wisłą, oraz Polanie, obejmujący teren Wielkopolski. W pierwszej połowie X wieku plemię Wiślan zostało zmuszone przyjąć zwierzchnictwo państwa morawskiego, rządzonego przez Świętopełka, co spowodowało wzrost znaczenia plemienia Polan. Centralne położenie, zbieżność kultury i wierzeń religijnych sprzyjało akcji jednoczenia ziem polskich i powstaniu państwa polskiego. Na początku drugiej połowy X stulecia terenami ziem polskich rządził Mieszko I, o którego przodkach wiadomo niewiele. Centrum państwa stanowiła północno- wschodnia Wielkopolska i Kujawy, z trzema naczelnymi grodami: Gnieznem, Poznaniem i Kruszwicą. Państwo Mieszka sąsiadowało na południu z państwem czeskim, na wschodzie, z coraz potężniejszym księstwem kijowskim. Na zachodzie z cesarstwem niemieckim a na północy z księstwem pomorskim. Mieszko I w obawie przed atakami państwa niemieckiego, którego armia stanęła u granic państwa polskiego w 963roku, podpisał sojusz z Czechami. Doszło do tego prawdopodobnie w 965roku, gdyż w tym właśnie roku, córka księcia czeskiego, Dobrawa ( zwana Dąbrówką) wyszła za mąż za Mieszka. Wraz z Dąbrówką przybyli do Polski misjonarze i w 996 roku Mieszko wraz ze swym dworem przyjął chrzest. Było to niezwykle ważne wydarzenie. Polska została włączona do zachodnioeuropejskiej strefy kulturowej i cywilizacyjnej, która była dobrze rozwinięta. Również władcy niemieccy nie mieli pretekstu do ataku na Polaków i prawdopodobnie w latach 965-966 nastąpiło podpisanie porozumienia Polski z Cesarstwem. Pomimo tego porozumienia doszło do utarczki zbrojnej o wyspę Wolin na Pomorzu, oraz zwycięskiej bitwy pod Cedynią w 972 roku, w czasie, której zginął brat Mieszka, Czcibor. Mieszko podjął również działania zmierzające do odzyskania Krakowa, który został odzyskany, ale w sposób niepełny. Syn Mieszka, z małżeństwa z Dąbrówką, Bolesław pojął za żonę córkę wielmoży morawskiego i dostał w panowanie Kraków. Nadal jednak pozostał on w związku politycznym z państwem czeskim. Od wschodu musiał Mieszko bronić granic przed ekspansją księcia ruskiego, który w 981 roku najechał i zajął Grody Czerwieńskie.  Po śmierci Dąbrówki w 977r. Mieszko uprowadził z klasztoru i poślubił córkę margrabiego monarchii północnej, Odę, która urodziła mu trzech synów. Po śmierci Mieszka I, w maju 992 roku, pomimo knowań Ody, władzę przejął Bolesław, zwany Chrobrym.Koniec