1.Kimono jest podstawowy koncept ubioru japońskiego – dwie płachty materia-łu zszyte z tyłu i przewiązane w talii pasem. Pas do kimona kobiecego jest szerszy, bardziej ozdobny. Wykrój kimona dla kobiety jest około 20 cm dłuższy niż wynosi jej wzrost. Z nadmiaru materiału tworzy się zakładkę pod pasem obi, zwaną ohashori. W przy-padku dla mężczyzn, nie tworzy się zakładki . Kobiety niezamężne noszą kimona z szerokimi, długimi rękawami, czyli furisode. Rękawy w kimonach dla kobiet zamężnych są krótsze i węższe. hashori. jeszcze dodatki: bielizna, białe skarpetki z jednym palcem, czyli tabi, obuwie (geta, zōri) i torebka dla kobiet. Podczas chłodów na kimono można zarzucić okrycie wierzchnie nazywane haori. drewniane obuwie GEta,składają się z drewnianej deseczki nazywanej dai na której opiera się stopa oraz paska materiału hanao przechodzącego między dwoma pierwszymi palcami,wydają charakterystyczny, dźwięk przy chodzeniu . Gejsza wyróżnia się na tle pozostałych japońskich kobiet. Kimono, odpowiednia fryzura oraz tradycyjny makijaż .malują twarz na biało, zostawiając u góry pasek skóry, by podkreślić sztuczność makijażu. Małe usteczka gejszy mają świadczyć o jej dyskrecji, tajemniczości. Gejsze, dla ułatwienia sobie życia najczęściej noszą peruki. Makijaż gejszy przykrywa całą twarz, dekolt oraz kark. Historia związana z bieleniem twarzy nie jest miła.Są to japońskie prostytutki którymi były najczęściej biedne kobiety.Gruba warstwa pudru pozwalała im na pokrycie licznych zadrapań i brudu. Według starożytnych makijaż ust na początku wykonywany był w celach religijnych.
