MnO₄⁻+FeSO₄+H₂SO₄-->Mn²⁺+Fe₂(SO₄)₃+H₂O najpierw patrzymy, które pierwiastki zmieniły stopień utlenienia, w tym wypadku jest to Mangan zmienia poziom utlenienia z VII na II oraz żelazo, zmienia stopień utlenienia z II na III zapisujemy teraz równania połówkowe 2Fe²⁺-->2Fe³⁺+2e⁻ MnO₄⁻+5e⁻+8H⁺-->Mn²⁺+4H₂O widzimy, że ilości elektronów się nie zgadzają, dlatego patrzymy, jaka będzie najmniejsza wspólna wielokrotność i mnożymy oba równania w taki sposób, aby do niej doprowadzić, w tym wypadku będzie to 10. Mnożymy zatem pierwsze równanie przez 5 drugie przez 2 i mamy 10Fe²⁺-->10Fe³⁺+10e⁻ 2MnO₄⁻+10e⁻+16H⁺-->2Mn²⁺+8H₂O i następnie uzupełniamy równanie tak, aby współczynniki stechiometryczne nam się zgadzały 2MnO₄⁻+10FeSO₄+8H₂SO₄-->2Mn²⁺+5Fe₂(SO₄)₃+8H₂O+3SO₄⁻ Jakby było coś niejasne proszę pytać
Ok. Redox jonowy. Trudny, jeśli nie wiesz jak ugryźć, banalny, gdy zrozumiesz :-) Od razu piszę - moje wcinki w "niekomfortowych miejscach" będą wyglądać tak: [coś tam] Przede wszystkim zaczynamy podobnie, jak z redoxem normalnym - czyli piszemy osobno utlenianie, i osobno redukcję (utlenianie to oddanie elektronów, redukcja to przyjęcie elektronów - bo są ujemne :-) ). Należy pamiętać, że w redoxach jonowych, każda reakcja jest małą, zwykłą reakcją, więc jak na matematyce - L=P. (Nie można wyczarować wodorów po prawej lub zgubić tlenów z lewej :-) Współczynniki muszą się zgadzać): No więc zacznijmy od redukcji (z wyższego stopnia utlenienia na niższy): Mn na VII stopniu utlenienia przechodzi w Mn na II. MnO4^- + 5e^- -----------> Mn^2+ Mamy coś takiego. Zobacz czego nam brakuje - po prawej nie ma tlenów. Musimy więc je tam dorzucić, najlepiej tym czym mamy do dyspozycji, a zawsze możemy dodać wodę, bo jest neutralna i nie zakłóca reakcji: MnO4^- 5e^- -----------> Mn^2+ + 4H2O Ok, ale teraz brakuje wodorów. Spójrz do reakcji - dysponujemy H^+ od kwasu siarkowego, no to bez zastanawiania sru do reakcji i dobieramy stechiometrycznie: MnO4^- 5e^- + 8H^+ -----------> Mn^2+ + 4H2O Teraz - BARDZO WAŻNA RZECZ, wręcz KLUCZOWA w tych reakcjach i świetne do sprawdzenia - jak już napisałem, w przyrodzie nic nie ginie - zarówno po lewej, jak i po prawej muszą się zgadzać również ładunki (jeśli dobrze dobrałeś współczynniki, na pewno będą, ale tak można sobie sprawdzić - to bardzo pomaga lub można nawet względem tego uzupełniać stechiometrię!). Lewa: 1*(-I) [bo jon MnO4^- jest na "-I" - stąd ten "minus" na górze na końcu] + 5*(-I) [elektrony są zawsze na "-I"] + 8*(I) [wodory] = 2 Prawa: 1*(II) [Mn^2+] + 0 [H2O to cząsteczka, a cząsteczki są zawsze obojętne, bo to nie jony] = 2 L= P Czyli dobraliśmy dobrze. No to teraz - utlenianie, bo skądś się te elektrony do redukcji musiały wziąć :-) Fe^2+ ----------> Fe^3+ + e^- Jak widać, żelazo (II) utleniło się do żelaza (III) - czyli oddało 1 elektron. Tu nie musimy nic dobierać, bo na szczęście wszystko się zgadza. A, że nic w przyrodzie nie ginie tylko zmienia miejsce lub właściciela - elektrony do redukcji powstały nie z czapy, tylko w czasie utleniania żelaza. Tak więc, żeby reakcja zaszła, muszą nam się też ilościowo zgadzać elektrony zarówno na górze, jak i na dole, bo to przecież te same ładunki :-) MnO4^- 5e^- + 8H^+ -----------> Mn^2+ + 4H2O Fe^2+ ----------> Fe^3+ + e^- /*5 Na górze mamy 5e^-, a na dole tylko jeden. Musimy więc przeprowadzić 5 takich reakcji na dole, żeby dostać odpowiednią liczbę elektronów do reakcji na górze. Mnożymy więc reakcję razy 5. Dostajemy: MnO4^- 5e^- + 8H^+ -----------> Mn^2+ + 4H2O 5Fe^2+ ----------> 5Fe^3+ + 5e^- I teraz - co - uzupełniamy po prostu wyliczone tu współczynniki do głównej reakcji oraz pozostałe, żeby się zgadzało :-) MnO4^- + 5Fe^2+ + SO4^2- + 8H^+ -------> Mn2^+ + 5Fe^3+ + SO4^2- + 4H2O I tyle - mam nadzieję, że już rozumiesz :-)
