Krótka notatka o Mari Skłodowskiej Curie (kiedy się urodziła itd) na przyrodę

 Maria Skłodowska-Curie, urodzona w 1867 roku pochodzi z Polski i jest polsko-francuzką uczoną. Jej największe osiagnięcia to opracowanie teorii promieniotwórczości i odkrycie dwóch nowych pierwiastków: radu i polonu. Za jej pomocą przeprowadzono też pierwsze badania leczenia raka. Dwókrotnie dostała nagrodę nobla, z fizyki i chemii. Prywatnie była żoną i matką. Zmarła w roku 1934 i została pochowana w paryskim Poneteonie.

Maria Salomea Skłodowska-Curie[a] (ur. 7 listopada 1867 w Warszawie, zm. 4 lipca 1934 w Passy) – fizyczka, chemiczka, dwukrotna laureatka Nagrody Nobla[2].W 1891 roku, Maria Skłodowska wyjechała z Polski (Królestwa Polskiego) do Paryża, by tam kontynuować studia naSorbonie (na ziemiach polskich w XIX w. kobiety nie mogły studiować, a i we Francji było to rzadkością[3]); następnie rozwinęła tam swoją karierę naukową. Była prekursorką nowej gałęzi chemii – radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowychpierwiastków – radu i polonu. Z jej inicjatywy prowadzono także pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe, po raz pierwszy w roku 1903 z fizyki wraz z mężem i Henrim Becquerelem za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, po raz drugi w 1911 roku z chemii za wydzielenie czystego radu i badanie właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych. Jest jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych[b]. Jest ona też jedyną kobietą, która spoczęła w paryskim Panteonie w dowód uznania zasług na polu naukowym.