henryk sienkiewicz -biografia  krótko 

Henryk Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, zmarł 15 listopada 1916r. w Vevey w Szwajcarii. Pochodził z patriotycznej rodziny szlacheckiej. Uczył się w gimnazjum w Warszawie, a od 1886r. studiował prawo i medycynę w Szkole Głównej. Studiów nie ukończył i podjął pracę w prasie warszawskiej jako felietonista i reporter. Wielką sławę przyniosły pisarzowi jego powieści. Najpopularniejsze z nich to : „Trylogia” („Ogniem i mieczem”, „Potop”, „Pan Wołodyjowski”), „Krzyżacy”, „Rodzina Połanieckich”, „W pustyni i w puszczy”, „Quo vadis”. Za ostatnią z nich Sienkiewicz otrzymał w roku 1905 literacką Nagrodę Nobla. Wiele dzieł H. Sienkiewicza przełożono na ponad 40 języków obcych. :)

Henryk Sienkiewicz (pseud. Litwos) żył w 2 połowie XIX wieku. Jego matka marzyła, aby został lekarzem, lecz on zaczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale prawa i filozoficzno-historycznym, lecz ich nie ukończył i zaczął pracę jako redaktor. Dużo podróżował. Śladem są listy z podróży. Z kolejnych miejsc pobytu słał nie tylko korespondencje, lecz także powieści. Rozpoczął twórczość od publicystyki, szkiców literackich i historycznych oraz nowel, które były reakcją na problemy w kraju i za granicą. Podejmował w nich różnorodne sprawy obyczajowe, społeczne i psychologiczne. Po powrocie do kraju (w wieku 35 lat) ożenił się z Marią Szetkiewiczówną. Sienkiewicz zasłynął głównie jako twórca powieści historycznych: Ogniem i mieczem, Potop, Quo Vadis (1896), Krzyżaków (1900) i W pustym i w puszczy (1911). Mniej udane są jego powieści obyczajowe: Bez dogmatu (1890) i Rodzina Polanieckich (1895). Sienkiewicz należy do najpopularniejszych polskich pisarzy w świecie.  Zyskał sławę dzięki Nagrodzie Nobla, przyznana w roku 1905 za powieść Quo Vadis