Makroekonomia - Sciąga

1,Przedmiot makroekonomii.
Makroekonomia- jest badaniem gospodarki narodowej jako całości lub też
badaniem jej znaczących części. Odnosi się to do „ogólnego obrazu”, a nie
szczegółów działalności gospodarki danego kraju.
Typowe zagadnienia znajdujące się w sferze zainteresowania makroekonomii
obejmują:
Co określa ogólny poziom cen? Stopę inflacji? Co określa poziom produkcji
krajowej i dochodu narodowego?Jakie skutki wywiera polityka monetarna i
budżetowa rządu na ogólny poziom cen, dochodu, produkcji , zatrudnienia,
bezrobocia? Co może zrobić rząd (jeśli w ogóle coś może ) dla zwalczania
inflacji, bezrobocia i recesji?
Makroekonomia zajmuje się głównie poziomami między różnymi częściami
gospodarki .W makroekonomii stosuje się więc uproszczone elementy
konstrukcyjne przy budowie różnych modeli, aby móc wyjaśnić jak pasują
one do siebie i w jaki sposób wzajemnie na siebie wpływają; konstruuje
się szerokie agregaty, takie jak zagregowany popyt, zagregowana podaż ,
podaż pieniądza itp.
3.Ekonomiści klasyczni ,neoklasyczni,
keynesizm, monetaryzm.
Szkoła klasyczna-szkoła myślenia ekonomicznego, która posługuje się teorią
makroekonomiczną ,zakładającą , że gospodarka w długim okresie o ile nie
będzie się zakładać jej funkcjonowania, doprowadzi do równowagi i
neutralności pieniądza. Ekonomiści klasyczni winią przejściowa działające
czynniki za wywołanie nierównowagi, a za winnych bezrobocia i
niedostatecznej produkcji uznają związki zawodowe i przepisy ograniczające
spadek stawek płac w reakcji na spadek popytu. Ich recepta jest prosta
:znieść wszelkie prawa ,ograniczające elastyczne kształtowanie się cen i
płac. Wg ekonomistów klasycznych problem spadku tempa wzrostu
produktywności może również zostać rozwiązany przez system wolnego rynku.
Jeśli ludzie chcą więcej dóbr i usług i mają dość pieniędzy aby je nabyć,
wtedy przedsiębiorstwa będą więcej inwestować, a nowe bardziej sprawne
urzadzenia pozwolą na osiągnięcie wzrostu produktywności i wielkości
produkcji w przyszłości. Klasyczni ekonomiści wierzą w neutralność
pieniadza : uważają ,że zmiany podaży pieniądza wpływają na ogólny poziom
cen , ale nie mają wpływu na poziom cen względnych.
Keynesizm -teoria makroekonomiczna , która szczególnie podkreśla fakt, że
gospodarka ze swej natury ma charakter niestabilny i wymaga stosowania
aktywnych, doraźnych posunięć polityki gospodarczej rządu w celu
wyeliminowania bezrobocia i inflacji. Ekonomiści keynesowscy uważają , że
główną przyczyną niskiego poziomu produkcji i bezrobocia jest
niedostateczna wielkość ogólnych wydatków. Ogół podmiotów gospodarczych
nie zgłaszają wystarczająco dużego popytu na dobra i usługi aby zapewnić
pełne zatrudnienie siły roboczej. Dla zwolenników J.M. Keynesa zarówno
produkcja jak i ceny odgrywają rolę w równoważeniu gospodarki w krótkim
okresie . to który czynnik będzie odgrywał dominującą rolę zależy od
wielkości niewykorzystanych zasobów. Ekonomiści klasyczni składają cały
ciężar odzyskania równowagi gospodarczej w krótkim okresie na ceny.
Keynesiści również skłaniają się do postrzegania inflacji jako problemu
popytu. Rozwiązanie :zredukować całkowity popyt przez odwrócenie kierunków
polityki uznawanych za środki prowadzące do zmniejszenia bezrobocia.
Podnieść wydatki ograniczając wydatki konsumentów i przedsiębiorstw, albo
zredukować wydatki rządu, albo przenieść stopy oprocentowania , redukując
kredyty, a tym samym zakupy. Niestety wg tradycyjnej teorii keynesizmu ,
posunięcia polityki mające ograniczyć inflację wywołują tendencję do
wzrostu bezrobocia i vice versa .
Monetaryzm -makroekonomiczna teoria , która postuluje :nieaktywistyczną
politykę gospodarczą monetaryści uważają , że gospodarka ma ze swej natury
charakter stabilny i zwykle powróci do swego naturalnego stanu po każdym
okresie przejściowej nierównowagi. Rozwiązanie monetarystów - polega na
zredukowaniu wzrostu ilości pieniądza w gospodarce. Zalecają oni
„automatyczną” zasadę wzrostu wielkości zasobów pieniądza lub przynajmniej
bardziej „gładkie „
wolniejsze tempo wzrostu zasobów pieniądza przy założeniu ograniczenia
praw systemu Rezerwy Federalnej do doraźnego wpływania na wielkość zasobów
pieniądza. Choć podkreślają znaczne wahania tempa wzrostu zasobów
pieniądza , monetaryści podzielają wiele poglądów szkoły klasycznej .
Znaczna część obecnego bezrobocia jest wynikiem , jak uważają prawnych
ograniczeń takich jak stawki płac minimalnych
, które uniemożliwiają spadek płac i uniemożliwiają powstanie równowagi
na rynku siły roboczej. Monetaryści bardziej dążą do redukcji inflacji niż
do zmniejszenia bezrobocia.
Ekonomia podaży-teoria makroekonomiczna, która podkreśla większe znaczenie
zarządzania podażą oraz znaczenie bodźców do pracy, oszczędzania i
inwestowania od znaczenia zarządzania popytem przy kształtowaniu
makroekonomicznych kierunków polityki w celu osiągnięcia max zatrudnienia
, produkcji, wzrostu gospodarczego i stabilności cen. Ekonomiści strony
podażowej postrzegają wysokie stawki podatku dochodowego jako istotną
przyczynę niskiej produkcji i bezrobocia. Postrzegają inflację częściowo
jako problem o charakterze podażowym . Podwyżki cen mogą być mode..wane
wzrostem produkcji - podaży dóbr i usługi, które ludzie chcą nabyć
Rozwiązania problemów bezrobocia , inflacji i produktywności polegają na
redukcji stóp podatków, co wzmogłoby motywację ludzi do pracy,
oszczędzania i inwestowania.
Koncepcja „racjonalnych oczekiwań” stanowi teorię makroekonomiczną ,
która podkreśla jałowość polityki makroekonomicznej ponieważ ludzie
działając we własnym interesie zmodyfikują swoje przewidywania lub
oczekiwania w oparciu o posiadaną wiedzę o rzeczywistości. Teoretycy
tej szkoły zakładają , że ludzie posiądą racjonalnie określony zasób
informacji , co do wpływu posunięć polityki gospodarczej rządu i będą
postępować przy uwzględnianiu tej informacji. Teoria ta podkreśla wpływ
oczekiwań ludzi na stopy procentowe, inflację i bezrobocie.