˙Prometeusz należał do tytanów. To on ulepił z gliny człowieka. Poprosił Atenę, bogini mądrości by dała mu życie, a tym samym i duszę. Ludzie jednak byli dość nieporadnymi istotami. Nie potrafili okiełznać przyrody, nie radzili sobie z otaczającym ich światem. Prometeusz widząc to, niczym dobry i mądry ojciec, zaczął szkolić ludzi w łowach, pokazywał proste rzemieślnicze prace. Chciał także, aby ludzie posiadali ogień. Zeus jednak nie zgodził się na to z obawy przed niezależnością ludzi. Zeus pragnął jakiejś ‘ zapłaty ‘ za mieszkanie w Atenach. - Od dzisiaj będziecie mi składali ofiarę w postaci mięsa z bydła upolowanego przez was – Powiedział Zeus. Prometeusz traktował ludzi jak swoje własne dzieci. Patrzył na ich ciężki żywot i serce mu się kroiło, lecz wiedział, ze poniesie za to karę, ale mimo wszystko odważył się wykraść bogom ogień i podarować go ludziom. Wiedział, że Helios, bóg słońca, zaczyna jechać swoim ognistym rydwanem gdy wstaje słońce, a gdy nastaje noc kończy on swoją podróż. Prometeusz pewnego ranka urwał gałązkę oliwną i podpalił ją od rydwanu po czym kilka kolejnych gdy ten miał pewność, że ogień nie zgaśnie udał się do wioski by dać ogień ludziom. Ta niesubordynacja bardzo rozgniewała zarówno Zeusa, jak i innych bogów. Bogowie więc postanowili stworzyć cudnej piękności kobietę, nadać jej imię Pandora, co dosłownie oznaczało dar bogów. Miał to być dar dla Prometeusza. W ręku Pandora trzymała tajemniczą puszkę. Tak wyposażoną kobietę Hermes zniósł na ziemię i postawił przed drzwiami tytana. Sprytny Prometeusz jednak wyczuł podstęp i odprawił kobietę. Niestety, Prometeusz posiadał brata, był to głupiutki Epimeteusz. Pandora dotarła i do jego chaty. - Witaj mieszkańcu, jestem królowa Pandora. Czy mogłabym zostać u Ciebie na noc ? – Rzekła Pandora do Empimeteusza. - Oczywiście królowo. Możesz zostać w moim domu ile zapragniesz. – Opowiedział jej Empimeteusz. Ten ujrzawszy taką piękność od razu ją poślubił i ciekawy jej posągu otworzył puszkę. I stało się nieszczęście. Z puszki bowiem wydostały się na zewnątrz, do ludzkiego świata wszystkie choroby, nieszczęścia, smutki, łzy. Prometeusz rozgniewał się na bogów i postanowił się na nich zemścić. W tym celu zabił woła i podzielił go na dwie części. Jedną z nich miał wybrać Zeus jako odświętną ofiarę ludzi na cześć bogów. Prometeusz użył fortelu. Mięso woła przykrył suchą skórą, natomiast kości - grubym tłuszczem. Zeus nie spodziewał się tego i wybrał tę część z tłuszczem. Wielkie było jego zdziwienie, gdy okazało się, że pod spodem są same kości. Ale jeszcze większy był jego gniew. Z zemsty rozkazał przykuć Prometeusza do skały. Co dzień przylatywał sęp, który rozdzierał swoimi szponami jego brzuch i wyżerał tytanowi wątrobę, która co dzień odrastała. Z tej męki wybawił tytana dopiero Herkules, który zobaczył go przykutego do góry Kaukazu. Zeus uświadomił sobie, że kara była zbyt surowa i odpuścił mu ją, a Prometeusz, który przyrzekł, że nie postąpi już tak, pomagał dalej ludziom by ich udoskonalić.Ale od tej pory Prometeusz jest symbolem poświęcenia dla ludzkości. Postawa prometejska jest bardzo aktualna w literaturze, zwłaszcza w polskim romantyzmie, w koncepcji Mickiewicza. Mam nadzieję, że pomogłem i liczę na naj : ))
