Przewodnik elektryczny to substancja, która dobrze przewodzi prąd elektryczny, a przewodzenie prądu ma charakter elektronowy. Przewodniki zbudowane są z atomów, od których łatwo odrywają się elektrony walencyjne (jeden, lub więcej), które z kolei tworzą wewnątrz przewodnika tzw. gaz elektronowy. Elektrony te ( gaz elektronowy) nie są już związane z konkretnym jonem dodatnim i mogą się swobodnie poruszać. Przewodniki znajdują szerokie zastosowanie do wykonywania elementów urządzeń elektrycznych. Izolator elektryczny - materiał, który nie przewodzi prądu elektrycznego (np. dielektryk). Izolatorami są np.: szkło, porcelana, specjalna guma, pewne rodzaje plastików, suche drewno,olej transformatorowy, suche powietrze, próżnia. Ciekawostką jest, że czysta chemicznie, tzn. wolna od soli mineralnych i bakterii woda też jest dobrym izolatorem. Mianem izolatory elektryczne określa się materiały lub wyroby z nich wykonane, w których występuje niska koncentracja nośników swobodnych (elektronów lub jonów), tzn. takich, które mogłyby się swobodnie poruszać w ich wnętrzu lub po ich powierzchni. Do półprzewodników zaliczamy substancje krystaliczne, których konduktywność w temperaturze pokojowej wynosi 10-7:105 S/m. Ze względu na zdolność przewodzenia półprzewodniki zajmują pośrednie miejsce między przewodnikami a dielektrykami. Półprzewodniki wykazują jednak specyficzne właściwości, które są odmienne od właściwości metali. W elektronice są stosowane półprzewodniki o regularnej budowie krystalicznej, charakterystycznej dla pierwiastków IV grupy okresowej tablicy Mendelejewa, takie jak: krzem, german, oraz związki pierwiastków III i V grupy oraz II i VI grupy, jak np.: arsenek galu, antymonek indu itp. Zrozumienie zjawiska przewodzenia prądu w półprzewodnikach jest niemożliwe bez zanalizowania jakościowego obrazu procesów zachodzących w kryształach półprzewodników.
