1)Ajschylos „Prometeusz” - tragedia, która wpłynęła na ukształtowanie mitu prometejskiego w światowej literaturze 2)Johan Wolfgang Goethe „Prometeusz” - sztuka, Prometeusz w roli stwórcy człowieka i rzecznika ludzi 3)Adam Mickiewicz „Dziady III”, „Wielka Improwizacja” - fragment dramatu, w którym Konrad deklaruje poświęcenie dla narodu („Nazywam się Milijon – bo za milijony/ Kocham i cierpię katusze”) 4)J. Słowacki „Kordian” - tytułowy bohater pragnie poświęcić się dla narodu, zabijając cara, jednak jego bunt zostaje uznany za szaleństwo i wyśmiany 5)J. Kasprowicz „Święty Boże” - podmiot liryczny kieruje swój prometejski bunt ku Bogu, który nie reaguje na cierpienia ludu 6)Andre Gide „Prometeusz źle skowany” - legenda, akcja toczy się we współczesności 7)Leopold Staff „Prometeusz” - wiersz, tytan ukazany jako pragnący cierpienia 8)K. Przerwa-Tetmajer „Prometeusz” - wyrażenie pretensji za przyniesienie ludziom ognia zamiast nirwany 9)A. Camus „Dżuma” - Doktor Rieux, główny bohater, jest lekarzem, który pozostaje w opanowanym dżumą mieście, by opiekować się chorymi, samemu narażając się na śmierć 10)Zbigniew Herbert „Stary Prometeusz” - wiersz, tytan ukazany jako stary człowiek, który wiedzie spokojne życie – bunt jest typowy dla młodych.
Co oznacza że literatura średniowiecza jest turpistyczna i fantastyczna. Odwołaj się do konkretnego tekstu.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź