opppis nizin gór wyżyn

Niziny - Rozciągają się do wysokości 200-300 m n.p.m. Niziny zawdzięczają swoją rzeźbę nawarstwianiu się osadów rzecznych, wodnolodowcowych, lodowcowych lub eolicznych, a w mniejszym stopniu działalności erozyjnej rzek, wiatrów i wód morskich. W zależności od wyglądu i pochodzenia form rzeźby ich powierzchni wyróżnia się:  - niziny płaskie, powstające w wyniku sedymentacji osadów rzecznych i wodnolodowcowych - niziny faliste, powstające zwykle wskutek erodowania przez wody bieżące i wiatry wcześniej ukształtowanych płaskich form akumulacyjnych - niziny pagórkowate, z lokalnymi deniwelacjami dochodzącymi do 60 m, których powierzchnia została uformowana w wyniku silnego wietrzenia na przedpolach lodowców. Niziny zajmują 33,5 % powierzchni lądów. Najbardziej nizinnym kontynentem jest Europa której powierzchnia aż w 72,6 % leży pomiędzy wysokościami 0-300 m n.p.m. Góry - obszary wyraźnie wyniesione ponad swoje otoczenie, charakteryzujące się dużym zróżnicowaniem wysokości względnych i znacznym nachyleniem stoków. Na podstawie cech zewnętrznych wyróżnia się góry pojedyncze oraz pasma, łańcuchy i systemy górskie, natomiast ze względu na genezę: - góry fałdowe, czyli wyłaniające się z geosynklin fałdy i płaszczowiny powstające wskutek spiętrzenia i przemieszczenia grubych serii osadów przez zderzające się płyty litosferyczne  - góry zrębowe - wielkie bloki litosfery, wypiętrzone przez kolejne orogenezy wzdłuż uskoków w warstwach skalnych uprzednio sfałdowanych - góry kopułowe, powstające w wyniku wybrzuszenia powierzchniowych warstw skorupy ziemskiej przez podziemne skrzepy magmy - góry wulkaniczne, powstające wskutek zastygania law wypływających z kraterów wulkanicznych, występują jako pojedyncze wyniosłości lub tworzą łańcuchy stożków wulkanicznych Wyżyny - Rozciągają się powyżej 300 m n.p.m. Są to pagórkowate i niezbyt wysokie wypiętrzone części platform albo płaskowyże wyniesione przez ruchy lądotwórcze na znaczną wysokość. Górnej granicy występowania wyżyn nie określa się. Leżą one bowiem na różnych wysokościach (niektóre płaskowyże występują nawet na wysokościach 4000-5000 m n.p.m. np. Wyżyna Tybetańska).