Rzeźba operuje trzema wymiarami, wysokość, głębokość i szerokość - czyli jest kompozycją przestrzenną. Obchodząc rzeźbę dookoła z każdej strony widzimy (czy też powinniśmy widzieć) ciekawe elementy budujace kompozycję, charakter i nastrój dzieła. Komponując pracę rzeźbiarz stale musi pamiętać o wykorzystaniu walorów jakie daje ta przestrzenność ale też o nastrojach jakie może wywoływać wprowadzając ostre zakończenia płaszczyzn którymi operuje podczas pracy, o fakturze którą uwypukla części delikatne dla podkreślenia młodości czy niewinności, jak i o tej którą zaprezentuje twardość, zły nastrój czy niepewność. Rzeźbiarz wykorzystuje możliwości fakturowe jakie daje mu materiał, stara się operować światłocieniem poprzez zróżnicowanie faktury i detali. Powierzchnia może być wypolerowana, bardzo gładka, ale też mocno fakturowa, urozmaicona, strukturalna. Inne możliwości stwarza drewno, inne kamień, jeszcze inne szamot będący często wyjściowym dla powstania w późniejszym czasie np. odlewu z brązu.
