adalne: borowik szlachetny (prawdziwek wszystkie odmiany) koźlarz babka (wszystkie odmiany) (Leccinum scabrum koźlarz grabowy (Leccinum griseum koźlarz czerwony (wszystkie odmiany) (Leccinum aurantiacum maślak pstry (Suillus variegatus maślak sitarz (Suillus bovinus maślak ziarnisty (Suillus granulatus maślak żółty (Suillus grevillei piaskowiec kasztanowaty (Gyroporus castaneus Trujące muchomor sromotnikowy czubajki, zasłonak rudy czernidłaki strzępiak ceglasty muchomor czerwony łysiczki maślanka wiązkowa olszówki tęgoskóry
Jadalne: Borowik ceglastopory – Borowik ceglastopory to jadalny borowik, ma żółty miąższ błyskawicznie błękitniejący po przełamaniu. - borowik szlachetny - Borowik szlachetny (b. prawdziwy). Główne cechy: delikatna, biała siateczka w górnej części trzonu charakteryzuje wszystkie borowiki, których miąższ i rurki nie sinieją. - Czubajka kania - Główne cechy: bardzo duży, smukły grzyb blaszkowy ze strzępiastymi, odstającymi łuskami na kapeluszu i ruchomym pierścieniem. - Pieprznik jadalny (kurka żółta) - Główne cechy: Chyba najbardziej znany, dziko rosnący grzyb jadalny; cały złotożółty, z listwami, o owocowym zapachu. - Opieńka miodowa. - Główne cechy: rosnący w kępkach grzyb o białych zarodnikach, watowatym pierścieniu i żółtych lub brązowoczarnych łuskach na kapeluszu. -Mleczaj rydz. Główne cechy: przedstawiciel gołąbkowców o marchewkowo-czerwonym mleczku i zwykle koncentrycznie zieleniejącym kapelusz; trzon bez rowków. -Pieczarka łąkowa (p. polna). - Główne cechy: biały kapelusz, różowe za młodu, z wiekiem czekoladowe blaszki i łatwo zanikający pierścień na trzonie. Gołąbek zielonawy (surojadka). - Główne cechy: łagodny gołąbek o zielonawym kapeluszu, również z odcieniem żółtym, i bardzo elastycznych blaszkach. Trujące : Borowik ponury – Borowik ponury też sinieje po uszkodzeniu. Obydwa grzyby mają pory (rurki pod kapeluszem) zabarwione na czerwono, a ich smak jest łagodny. - Goryczak żółciowy – Siateczka na jego trzonie nie jest jednak nigdy czysto biała, za to jest grubsza, a rurki szybko przebarwiają się różowo. W rozpoznaniu pomoże próba smaku, bo goryczak żółciowy nie jest trujący, tylko paskudnie gorzki. - Muchomor sromotnikowy – śmiertelnie trujący. Głównie z jego białymi odmianami w młodym stadium. Do czubajki podobny jest także muchomor cytrynowy. - Lisówka pomarańczowa, zwana przez grzybiarzy fałszywą kurką. Obydwa grzyby różnią się tym, że u świeżego pieprznika po zgięciu brzegu kapelusza łamie się on łatwo, a u lisówki trudniej. - Łysiczka trująca (maślanka wiązkowa). Tego grzyba, zidentyfikowanego jako łysiczkę zawsze trzeba poddać próbie smaku. Większość łysiczek jest okropnie gorzkich. -Mleczaj wełnianka, powszechnie nazywany fałszywym rydzem lub nibyrydzem. Przecięta wełnianka wydziela białe, bardzo ostre mleczko. Ponadto ma ostry i niezbyt przyjemny smak. - Muchomor jadowity – śmiertelnie trujący. - Pieczarki łąkowe chodzą za ich klasycznych sobowtórów, szczególnie tych o białym kapeluszu, na przykład muchomora jadowitego. Różnice to brak pochwy u podstawy i zabarwione blaszki. Podobnym grzybem do pieczarki łąkowej jest pieczarka karbolowa. Podstawa jej trzonu przy uszkodzeniu momentalnie przebarwia się chromowożółto, a miąższ, zwłaszcza w cieple, pachnie atramentem. - Muchomor sromotnikowy. - Ma u podstawy bulwę otoczoną pochwą, białe blaszki, skórkę kapelusza dającą się ściągać kawałkami i charakterystyczny zapach. Te cechy odróżniają go od surojadki.