rzutowanie prostokątne to przedstawienie widoku bryły z każdej strony. w wersji podstawowej rysuje się tylko 3 widoki (główny, z góry i boczny) zamiast wszystkich 6. na przedmiot umieszczony pomiędzy płaszczyznami rzutni "patrzymy" prostopadle do nich i zgodnie z wybraną metodą przenosimy widok na rzutnię. w metodzie europejskiej przedmiot znajduje się pomiędzy obserwatorem a powierzchnią rzutni. uzyskany widok można porównać do cienia, który powstanie po oświetleniu przedmiotu ze strony obserwatora. jako widok główny zalecane jest wybranie najbardziej "złożonego" widoku. rzutując rzeczywisty przedmiot (który mamy w ręce) dla wykonania kolejnych rzutów najlepiej obrócić go sobie. jeśli rzuty wykonywane są na podstawie rysunku to w ruch musi iść wyobraźnia z uwzględnieniem zasad w jakich został wykonany rysunek, np skracanie wymiaru głębokości w dimetrii. widok boczny to widok bryły obróconej o 90° w poziomie w prawo (widok z lewej strony). widok z góry wykonywany jest równolegle do rzutni widoku głównego. podstawową zaletą rzutów prostokątnych jest odwzorowanie rzeczywiste widoków przedmiotu. nie występują w nim zniekształcenia kątów czy wymiarów głębokości jakie mamy w aksonometrii. ale czasem trudne może być "złożenie" płaskich widoków w przestrzenną bryłę.
Odszukaj w dostępnych źródłach informacje na temat wykonywania rzutów prostokątnych .Określ ,jak należy ustawiać odwzorowywany przedmiot względem rzutni .Następnie wyjaśnij ,w jaki sposób przenosi się na rzutnie kształt przedmiotu...
