Znakomity grecki astronom Ptolemeusz konstruując swój matematyczny system świata, przyjął, że Ziemia jest usytuowana w środku wszechświata. Według niego Słońce, Księżyc i planety krążyły więc wokół nieruchomej Ziemi. W owym czasie uważano również, że wszystko co znajduje się za Księżycem, tj. planety i rozgwieżdżony firmament są czymś doskonałym i niezmiennym, kierowanym przez anioły. Gdzieś za firmamentem miało znajdować się królestwo boże i sam Bóg. Teorię tę jako jedyną popierał kościół,zaś wszystkie inne uważał za szokujące i bezbożne. Przez setki lat system greckiego astronoma wydawał się niepodważalny. Jednakże w XVI w. odkrywcze podróże dostarczały dowodów na to, że świat jest inny niż u Ptolemeusza.. Wraz z zachwianiem się autorytetu Kościoła, jego układ zaczął upadać. Pośmiertna publikacja w 1543r., dzieła Mikołaja Kopernika ("O obrotach sfer niebieskich") doprowadziła w końcu do ostatecznego upadku dotychczas przyjmowanego systemu.
