cechy architektury w starożytnej grecji. plissss

W czasie, gdy swe dzieła tworzyli jeszcze artyści w Mezopotamii i Egipcie, na dzisiejszym półwyspie Bałkańskim, rozpoczynał się nowy etap w dziejach kultury. Około tysiąca lat p.n.e. narodziła się tam by stopniowo rozkwitnąć, wspaniała architektura. Pełnię swojej doskonałości osiągnęła w V wieku p.n.e. Okres ten nazywany jest klasycznym, oznaczającym doskonałość. Najważniejsze i najstaranniej budowane były greckie świątynie. To właśnie one najlepiej zachowały się do naszych czasów. Było kilka typów świątyń, ale miały najczęściej formę megaronu, czyli prostokątnego budynku z otwartym przedsionkiem na krótszym boku. Świątynię otaczano rzędem kolumn biegnących kolumnadą-rzędem kolumn podtrzymującym konstrukcję przykrycia budowli. Centralne pomieszczenie, mieszczące posąg bóstwa, któremu poświęcono świątynię nazwano naosem. Kolumnady podtrzymywały belkowanie, złożone z achitrawu, fryzu i gzymsu. Architraw- najniżej położona część belkowania położona bezpośrednio na kolumnach. Fryz- najbardziej ozdobny, zdobiony płaskorzeźbami pas obiegający świątynię Gzyms- wystający element dekoracyjny, chroniący fryz.    Z przodu i z tyłu świątyni, pomiędzy gzymsem poziomym i gzymsem na krawędziach dachu, tworzył się trójkątny szczyt budowli, czyli fronton. Wewnętrzne pole frontonu nosi nazwę tympanonu-najczęściej umieszczano na nim kompozycje rzeźbiarskie. W świątyniach greckich spotykam trzy rodzaje kolumn, trzy tak zwane porządki architektoniczne: Dorycki- kolumna o ciężkich proporcjach, bez podstawy-bazy, a głowica ma prosty kształt spłaszczonej poduszki. Joński- kolumna smuklejsza od doryckiej, baza złożona z co najmniej trzech pierścieni, a kapitel posiada po dwu stronach ślimakowate skręty (woluty). Koryncki- kolumna koryncka różni się od poprzedniej tylko głowicą, ozdobioną dekoracyjnym motywem liści krzewu-akantu. Najsłynniejsze greckie świątynie wzniesiono w Atenach za czasów Peryklesa. Najbardziej znaną jest Partenon- świątynia bogini mądrości Ateny na wzgórzu Akropol. Na wzgórzu tym stał także wielki posąg Ateny ze złocistą włócznią w ręce. Oprócz świątyń Grecy budowali  także teatry, domy i stadiony. Najbardziej znany był teatr Apollina w Epidaurze. Budowano też wiele stadionów, którym towarzyszyły często inne budowle, np. gimnazjony-przeznaczone do ćwiczeń gimnastycznych lub hipodromy –tory wyścigowe dla koni i rydwanów. Najsłynniejszym stadionem był częściowo zrekonstruowany stadion w mieście Elida na Peloponezie. To właśnie tam już od 776 r. p.n.e. w świętym gaju Olimpii urządzano olimpiady ku czci Zeusa.