Sztuka Starożytnego Egiptu z czasów panowania faraona Echnatona (wchdzi w skład okresu Nowego Państwa XVI-XI w. p.n.e.) to okres bardzo specyficzny. W sztuce (okres bywa nazywany amarneńskim - od el-Amarna - miejscowości gdzie młody król zbudował swoją siedzibę) charakteryzuje się: - realizmem i indywidualizmem w przedstawieniu, odejście od kanonu ukazywania posatci odejście od idealizowania (postaci przedstawiano z całym niedostatkiem budowy ciała - u samego faraona chude ręce o długich palcach, wydłużona czaszka, wystający brzuch, szerokie biodra). - ukazywaniem faraona w otoczeniu rodziny (faraonowi jako bogowi nigdy wcześniej i później to nie przystoiło), - w technice rzeźbiarskiej - najczęstsze są reliefy wgłębne (szybkie w wykonaniu) - w malarstwie odchodzono od kompozycji pasowej zamiast tego były kompozycje wieloplanowe, zdarzenia rozgrywające się w konkretnym miejscu - na przykład w pokoju pałacowym czy przypałacowym opgrodzie - kolorystyka - używano także barw mieszanych Większość innowacji po śmierci króla zarzucono, choć artyści jeszcze przez czas jakiś przedstawiali postaci ze zbyt wydatnymi biodrami i wystającym brzuchem.
Czym wyróżnia się sztuka czasów enchnantona?
tyko o sztuce..
dam naj
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź