Napisz długi życiorys św.Pawła . (nie Jana Pawła )

Święty Paweł urodził się w Tarsie w Cylicji. Jego właściwe imię to Szaweł. Wedle ówczesnego zwyczaju, miał jeszcze drugie imię Paweł, które później ? kiedy został apostołem używał wyłącznie. Urodził się prawdopodobnie między 1 a 10 rokiem po Chrystusie. Z domu rodzicielskiego wyniósł wychowanie głęboko religijne. Wiadomo, że studiował prawo, zgłębiał nauki proroków i historię swego ludu. Już w tamtym okresie widać było jego religijny zapał. Zwyczajem faryzejskim wyuczył się rzemiosła i był tkaczem, także jako apostoł zarabiał ręczną pracą na życie. Nawrócenie św. Pawła nastąpiło około 34 roku. Wraz ze swoimi towarzyszami zmierzał niczego nie przeczuwając do Damaszku, gdy nagle niebo rozświetlił oślepiający błysk, który powalił go na ziemię. Szaweł usłyszał wtedy: - Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz? Leżąc na ziemi spojrzał w górę i ujrzał Chrystusa. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy nic nie widział. W Damaszku przez trzy noce i trzy dni w samotności, mroku pościł i medytował. Ananiasz otrzymał od Boga polecenie otworzenia oczy Szawłowi. Od razu po nawróceniu rozpoczął działalność apostolską. Mówił do ludzi: - Ten jest Mesjaszem. To dało początek zawziętej walce między Apostołem i Żydami. W końcu Żydzi chcieli go zgładzić. Na wieść o tym św. Paweł uciekł. Ciągle nauczał o Jezusie. Z Antiochii podejmuje się pierwszej podróży misyjnej. Po powrocie zostaje wysłany do Jerozolimy, gdzie odbył się Sobór Apostolski. Paweł odwiedził ponownie kościoły w Derbe i w Listrze. W nocy w Filippi Macedońskiej miało miejsce trzęsienie ziemi, które zniszczyło więzienie. Święty Paweł nawrócił nawrócił strażnika i został uwolniony. W Koryncie napisał pierwszy list do Tesaloniczan. Apostoł rozpoczął swą trzecią podróż misyjną od Efezu. Tymczasem Żydzi z Azji uwięzili Pawła za świątynią. Został uratowany przez Rzymian. Pozostał w Rzymie przez dwa dalsze lata w więzieniu czekając na rozprawę sądową. W więzieniu Apostoł kontynuował pisanie listów. Po dwóch latach został zwolniony z więzienia i udał się do Hiszpanii, a potem znów na wschód. Nie wrócił już do Rzymu. Jego śmierć męczeńska przez ścięcie nastąpiła w 67 roku. Był na to przygotowany. Powiedział: - W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożona dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi odda Pan w owym dniu, sprawiedliwy sędzia. Wiem, że trochę tego dużo, ale to bardzo dokładna biografia tego apostoła. Piszcie za to miałam 6!!

Paweł z Tarsu - Urodził się w Tarsie, w żydowskiej rodzinie (ok. 8 r.). Nosił imię Szaweł. Był bardzo gorliwym faryzeuszem przeciwnikiem chrześcijan. Przekonany, że broni wiary i jedynego Boga, udał się do Damaszku, aby tam ścigać wiernych Chrystusowi. U bram miasta sam Jezus powalił go na ziemię oślepiającym blaskiem. Szaweł zrozumiał swój błąd. Wkrótce stał się apostołem i wybitnym teologiem. Z żarliwością głosił, że Jezus jest Bogiem. Przemierzał setki kilometrów, zakładał wspólnoty chrześcijan. Prześladowany, ale pewny, że nie marnował życia, zginął w Rzymie za wiarę (ok. 67r.). Gdyby św. Paweł żył, płonąłby tym podwójnym płomieniem, owym ogniem, gorliwością dla Boga i Jego Chrystusa oraz dla ludzi wszystkich krajów. Aby go słyszano, wszedłby na najwyższe katedry i przekazywałby swoje słowo za pomocą aktualnie dostępnych środków: poprzez prasę, kino, radio, telewizję. Jego nauka nie byłaby zimna i abstrakcyjna. Kiedy on przybywał, to nie tylko by wygłosić jednorazową naukę, lecz zostawał i formował: kształtował umysły, przekonywał, nawracał, jednoczył z Chrystusem, wprowadzał w życie w pełni chrześcijańskie. Nie wyjeżdżał, dopóki nie miał wewnętrznej pewności, że [jego duchowi synowie i córki] wytrwają. Pozostawiał prezbiterów, aby kontynuowali jego dzieło; wracał potem często ze swoim słowem lub pismem; czekał na wiadomości, łączył się z nimi duchowo, modlił się za nich. Bł. Ks. Jakub Alberione