Przyjaźnią nazywamy bliskie stosunki między ludźmi oparte na wzajemnej serdeczności, życzliwości, szczerości i zaufaniu. Uważam, że warto mieć przyjaciela. Swoją tezę poprę szeregiem argumentów. Po pierwsze, w lekturze „Mały Książę” A de Saint-Exupery pokazane są pobratyńskie stosunki między lisem, a Małym Księciem. Dzięki nim mieszkaniec planety B612 dowiedział się, że bardzo mocno kocha różę, którą zostawił samą, bez opieki. Długa rozmowa z towarzyszem pomaga uświadomić sobie swoje uczucia. Po drugie, na przyjaciela zawsze można liczyć. Jeśli ma się jakiś problem, bądź kłopot, to powinno się być pewnym, że można o nich porozmawiać z bliską sobą. Dzięki niej przejdzie się przez każdą trudność życiową. Po trzecie, z pobratymcem można doskonale spędzić wolny czas. Nawet, jeśli nie dzieli z mani naszych zainteresowań zawsze chętnie nauczy się od nas czegoś nowego. Może też po prostu z uwagą będzie obserwował nasze poczynania. Dzięki kumplowi nigdy nie zazna się nudy. Z przytoczonych argumentów wynika, że warto mieć przyjaciela. Pomoże on zrozumieć samego siebie i swoje uczucia. Dzięki niej przezwycięży się każdą trudność życiową, a także pozwoli ciekawie spędzić czas. Dobrze jest wiedzieć, że nie jest się samotnym na świecie, że prawdziwa przyjaźń istnieje.
