Polonez jest uroczystym tańcem, wykonywanym bez skocznych figur i obrotów. Kiedyś mówiono o nim chodzony, później utrwaliła się nazwa związana z krajem jego pochodzenia - z Polską. Tańczono go w całej Europie. Stylizowane polonezy tworzyło wielu wybitnych kompozytorów, między innymi Jan Sebastian Bach i Ludwik van Beethowen. Najsławniejsze jednak są polonezy Fryderyka Chopina. Poloneza tańczy się w spokojnym tempie, w takcie 3/4. Ma on charakterystyczny układ rytmiczny. Polonez jest najczęściej w małej lub wielkiej trzyczęściowej formie pieśni.
Polonez jest najbardziej znanym tańcem w literaturze polskiej. Tańczą go również bohaterowie w XII księdze epopei, podczas uczty na zamku w Soplicowie. Odbywa się ona ku czci generałów, wodzów legionów polskich podążających z Napoleonem do Rosji. Na uczcie ma również miejsce ogłoszenie zaręczyn trzech par: Tadeusza Soplicy z Zosią Horeszkówną, Asesora z Teklą Hreczeszanką oraz Telimeny z Rejentem.Polonez to typowo polski taniec. W utworze symbolizuje on koniec tradycji szlacheckiej. Wyrazem przywiązania do tradycji jest kolejność i dobór par. W pierwszej parze tańczy Podkomorzy z Zosią. Tańczy on z niezwykłym wdziękiem. Wszyscy byli zachwyceni jego tańcem