pewnego dnia moja mama dostała lepszą pracą w innym mieście. musieliśmy się wyprowadzić w bardzo szybkim tempie, ponieważ jej nowy szef nie mógł długo czekać. Cała przeprowadzka nie była taka zła, bo zamieszkaliśmy w większym mieście. było tam o wiele więcej rozrywek, ale musiałam zmienić szkole. Wcześniej miałam dużo kolegów i koleżanek, a teraz nikogo. wszyscy byli dla mnie obcy: nauczyciele, uczniowie. Myślałam ze to tylko kwestia przyzwyczajenia i ze wystarczy się dopasować. niestety nie było tak łatwo. trafiłam do klasy liczącej 28 uczniów z czego polowa to byly dziewczyny, a polowa - chłopaki. pomyślałam ze bedzie wystarczyło tylko zagadc, pomoc w zadaniu z matematyki, albo podpowiedziec na sprawdzianie, a reszta "wyjdzie w praniu". tak to działało w mojej dawnej szkole i miałam nadzieje, ze tu będzie tak samo. kiedy weszlam pierwszy raz do tej ogromnej szkoly, pomyslalam, ze najpierw musze znalezc moja klase, a potem zagadac do kogos kto wyglada na prawde milo. jednak kiedy doszlam pod sale, ktorej szukalam zadzwonil dzwonek i nie zdazylam z nikim zamienic slawa. po wejsciu do klasy, pani mnie przedstawila i kazala zajac miejsce. przerabialismy temat, ktory mialam juz w poprzedniej szkole, wiec znalam odpowiedz na wszystkie pytania. szybko zauwazylam, ze nie podoba sie to innym uczniom i chyba coraz bardziej zaczynali byc na mnie zli. po wyjsciu z sali nikt sie do mnie nie odezwal z wyjatkiem jednej dziewczyny, ktora nazwala mnie kujonem. poczulam sie bardzo zle, widzialam, ze klasa mnie nie akceptuje, jednak nie poddawalam sie i zagadywalam do roznych osob. w koncu dziewczyna o imieniu kasia zaczela ze mna rozmawiac. okazalo sie, ze jest dosyc popularna w szkole i zapoznala mnie z grupka jej przyjaciol. ten dzien byl bardzo ciezki, ale mimo wszystko udany. ciesze sie ze poznalam kasie, bo teraz klasa mnie nawet lubi. potrzebowali chyba troche czasu, zeby mnie lepiej ponac.
