Wymyślę swoją baśń ( na dowolny temat i krótko) Proszę o szybką odpowiedz dam najj SZYBKO PROSZE

Dawno temu , gdy jeszcze istniały wróżki i dzieci w nie wierzyły , na wyspie kwiatów była wróżka o imieniu Izabell była ona śliczną i słodką wróżką , która pomagała w różnych czynnościach. Przyjaźniła się ona z Dzwoneczkiem , uzupełniały siebie nawzajem. Pewnego dnia po wiosce krążyły ptaki , to wrogi wróżek ponieważ ptaki ich jedzą. Jeden ptak o imieniu Bell podleciał do Izabell i ją uwięził. Dzwoneczek przestraszyła się o swoje życie i uciekł , obserwowała ptaka z ukrycia, bała się przeraźliwie o życie koleżanki. Postanowiła zawołać inne wróżki i wygrać z ptakiem. Gdy wróżki przyszły Izabell była zadowolona , i szczęśliwa. Po kilku minutach odbyła się lll bitwa wróżek na tej łońce. Udało się , zwyciężyły wróżki , ptak umarł. Niestety było dużo rannych. Ptaszka pochowano koło domu Dzwoneczka, to ona pomogła Izabell. Do tej pory jest głośno o tej lll bitwie wróżek. Przyjaźń Izabell i Dzwoneczka stała się silniejsza. Jest to baśń , której udzieliłam w innym pytaniu.

Borowik i Myszy W starym sosnowym borze pod wielkim borowikiem mieszkała sobie mysia rodzina. Tata Mysz, mama Myszowa i córeczka Myszka i synek Myszek. Żyli sobie szczęśliwie w zgodzie i miłości.         Pewnego razu zdarzyła się straszna rzecz. W lesie rozpętała się burza. Ogromny huragan powalił znaczną połać lasu. Drzewa leżały powalone jedno na drugim. W lesie była słychać trzask łamanych pni i gałęzi oraz wrzask pisklątek, które powypadały z gniazdek.          Straszna burza ni dosięgła jedynie mysiej chatki. Ocalała ona dzięki staremu grzybowi, który był zaczarowany.         Tata Mysz i mama Myszowa lamentowali z całym lasem. Nagle usłyszeli dziwny głos: - Przestańcie rozpaczać. Jeśli mi pomożecie, to las będzie taki jak dawniej. - Kto to mówi? – zdziwił się tata Mysz. - To ja Borowik – odezwał się znowu głos. – Jestem zaczarowanym księciem – ciągnął dalej tajemniczy głos. – Zła wróżka zamieniła mnie w grzyba i powiedziała, że odzyskam swoją człowieczą postać, jeśli tylko spełnię dobry uczynek. Myślę, że właśnie przyszła pora, abym stał się człowiekiem. Odbuduję ten las, a wtedy pryśnie czar złej wiedźmy – zakończył swoją opowieść grzyb. - Więc cóż mamy robić ? – zapytał tata Mysz. - Na początek pomóżcie porzuconym pisklętom – zaproponował grzyb.         Rodzina Mysz ochoczo wzięła się do pracy. Z zapałem pracowali cały dzień. Odpoczęli dopiero wtedy, gdy wszystkie ptaszki znalazły się we właściwych gniazdach ze swoimi rodzicami. Po tak ciężkim wysiłku zasnęli kamiennym snem.         Rodzina Myszy smacznie spała. Tymczasem grzyb otworzył swój kapelusz, zawołał na pomoc wszystkie wiatry, które rozsypały ze środka zarodniki młodych grzybków. Z maleńkich ziarenek zaczęły szybko kiełkować maleńkie rośliny drzew, które rosły w mgnieniu oka. Nie minęła noc, a po powalonych drzewach nie zostało śladu. Wokół znów stał piękny las sosnowy.         Obudziła się rodzina Mysz. Ujrzała znowu las, który wyglądał ja dawniej ale nie było już ogromnego borowika. W środku lasu stała chatka, a w niej smacznie spał przystojny młodzieniec . - Witajcie, moi mali przyjaciele – powiedział na ich widok. – Od dziś będziecie mieszkać w moim domku. Tu macie teraz norkę- oznajmił Myszom nieznajomy. - A kim ty jesteś – zaciekawiła się mama Myszowa. - Nazywam się Janek Borowik. Zły czar prysnął i wróciłem do swej ludzkiej postaci – odparł młodzieniec. – Zostaję z wami. Nie wracam do żadnego pałacu.         I tak odczarowany książę zamieszkał z mysią rodziną. Wkrótce w chatce zamieszkała też jego nowa poślubiona żona. Pojawiły się dzieci. Żyli długo i szczęśliwie.