Kolumna dorycka - kolumna ta nie miała bazy. Trzon kolumny doryckie zwężał się ku górze, a w 1/3 wysokości był nieznacznie wybuszony. Kolumna jońska - podstawa tej kolumny oparta była na plincie. Kolumna jońska była ozdobiona 24 kanelurami połączonymi listewkami. Kolumna koryncka - kolumny o profilowanej bazie. Trzon kolumny korynckiej był żłobkowany.
porządki w architekturze Starożytnej Grecji w kolejności od najstarszego: dorycki - kolumna masywna i najniższa wśród wymienionych trzech, ma prostą głowicę (złożoną z abakusa (element u góry) i echinusa (element na dole zaokrąglony) i żłobkowany trzon, nie ma bazy (stoi bezpośrednio na stylobacie) joński - kolumna smuklejsza, ma głowicę z dekoracyjnymi elementami w kształcie wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę. koryncki - najsmuklejszy porządek, kolumna ma głowicę z dekoracjami w kształcie liści akantu i wolut, trzon ze żłobkowaniem, profilowaną bazę. uwaga - przed doryckim datuje się styl toskański (różni się od doryckiego tym głównie, że ma nieżłobkowany trzon) oraz kompozytowy jako następca korynckiego (ma jeszcze bardziej wyszukaną i złożoną w detalach dekoracyjnych głowicę). rysunki w załączniku
