Moim zdaniem to znaczy, że za młodu nie doceniamy przyjaźni ani miłości dopiero po latach wszystko się rozbudowuje to znaczy,że jesteśmy bardziej doświadczeni i przezyliśmy rozstania, straty, zejścia i dopiero póxniej to doceniamy. Mówi się, że przyjaźń trwa najdłużej może i to prawda bo jesteśmy z jedną osobą bardzo związani ale zawsze nadchodzi moment kiedy coś pójdzie źle i się po prostu rozpadnie. Za to miłość moim zdaniem jest na zawsze i przychodzi po bardzo długim czasie. Musimy w życiu wiele przeżyć aby potem to wszystko docenić . Mam nadzieje, że pomogłam ;)
Oznacza to, że całe życie się kształtujemy.. w pewnym sensie dorastamy do tego. Poznajemy, nowych ludzi, przyjaźnimy się z nimi, zakochujemy się, ale do tego dorastamy. Człowiek uczy się na błędach, uczy się także na doświadczeniach związanych z tymi zjawiskami.Długotrwałe przyjaźnie należą do rzeczy ogromnie rzadkich. Na temat przyjaźni, podobnie jak na temat miłości, zwykliśmy układać całe opowieści. Uczucie przyjaźni, mimo że znacznie trwalsze od miłości, ma również okres narodzin, wzrostu i zaniku, i ten, kto o tym wie, nie przechodzi przynajmniej od uczucia najwyższej przyjaźni do najsilniejszej nienawiści i nie jest narażony na znienawidzenie tego, co ukochał. Jeśli straci przyjaciela nie oburza się na niego, ubolewa tylko nad naturą ludzką