Cu2S ---> 2 Cu + S Gdy masz napisać nazwę jakiegoś związku chemicznego, zawsze czytaj ją od końca. W Twoim przykładzie masz siarczek miedzi (I), a piszesz najpierw miedz (Cu) potem siarkę (S). Inny przykład to np. tlenek magnezu -- teraz czytamy od tyłu, więc najpierw magnez Mg potem tlen O2, wychodzi nam MgO. Jak piszemy "te cyfry"? Te cyfry to wartościowość pierwiastka. Siarka jest w związkach najczęściej 2-warościowa, miedz jedno lub dwu. W tym przykładzie masz jedno, dlatego jest to zaznaczone w nawiasie liczbą rzymską. !: Teraz zawsze wartościowość piszemy nad danym pierwiastkiem. Nad Cu piszemy I nad S II (wartościowość oznacza się liczbą rzymską zawsze) 2: I przepisujemy to na ukos liczbą arabską u dołu pierwiastka (taki indeks dolny). Dlatego przy Cu na dole piszemy 2 a przy S 1(umownie w chemii, jedynki nie trzeba pisać w ogole, wiec pomija się to w końcowym zapisie). 1: I II Cu S 2: Cu2S W innych związkach zasada jest taka sama, weźmy ten MgO 1: II II Mg O 2: Mg2O2 ----> skracamy to, przez 2 wychodzi nam 1, jedynki nie piszemy więc zostaje MgO. Jeśli chodzi o wyrównanie stron. Zawsze po jednej stronie równania i druegiej musi być tyle samo, wynika to z prawa stałości składu, bądź prawa Prousta. Chodzi o to w każdym razie, żebyś po jednej miał tyle samo S co po drugiej, i tyle samo Cu po jednej co i po drugiej. Czyli masz wyjściowo tak: Cu2S ---> Cu + S wychodzi na to po po prawej masz 2 Cu i 1 S a po lewej 1 Cu i 1 S. Mamy za mało Cu po prawej w stosunku do lewej. Więc trzeba to wyrównać, czyli: Cu2S ----> 2Cu + S Ogólnie jest to reakcja analizy czyli rozkładu ;) Mam nadzieję, że o to Ci chodziło i jest w miarę jasno ;)
