Kazimierz Pułaski został naczelnym dowódcą amerykańskiej kawalerii w walkach niepodległościowych. Tadeusz Kościuszko wsławił się za oceanem budową fortyfikacji, które umożliwiły amerykanom odniesienie zwycięstw w wielu bitwach, min. pod Saratogą.
Kazimierz Pułaski w latach 1777-1779 walczyl w szeregach armii Jerzego Waszyngtona w wojnie o niepodległosc Stanów Zjednoczonych, będąc w randze generała brygady Armii Kontynentalnej. 11 września 1777 w bitwie pod Brandywine dzieki swojej odwadze uratował życie Jerzego Waszyngtona za co 15 września 1777 dostał stopień generała brygady amerykańskiej kawalerii. Tadeusz Kościuszko w 1777 roku zostal wysłany na północ nad granice kandyjską pod wodzą generała Horatio Gatesa. Przez wiele miesiecy fortyfikował różne obozy wojskowe Armii Kontynentalnej (m.in Fort Ticonderoga).Rozgłos przyniósł mu wkład jego fortyfikacji do amerykańskiego zwycięstwa w bitwie pod Saratogą. Wyrazem uznania dla jego inżynierskich umiejętności było powierzenie mu budowy silnej twierdzy West Point nad rzeką Hudson. Decyzję taką poparł naczelny wódz armii amerykańskiej Jerzy Waszyngton. Nastepnie Kościuszko na wlasna prośbe został przeniesiony do armii południowej, gdzie takżę dzieki jego wkładom Amerykanie odnosili zwyciestwa.W uznaniu zasług, uchwałą Kongresu Tadeusz Kościuszko awansowany został 13 października 1783 r. na generała brygady armii amerykańskiej.