Napiszcie mi mit o Syzyfie. Nie streszczenie.

Syzyf był królem Koryntu,  ulubieńcem bogów,  którzy często zapraszali go na Olimp. Pewnego razu ujawnił ludziom ważną boską tajemnicę i został przez Zeusa skazany na śmierć. Wtedy król poprosił żonę,  by nie wyprawiala mu pogrzebu. W Tartarze tak długo rozpaczał i prosił Hadesa, by go wypuścił na ziemię i pozwolił pouczyć żonę o konieczności pochówku,  aż władca podziemi się zgodził.  Syzyf jednak wcale nie wrócił do Hadesu,  ale szczęśliwie żył w Koryncie. Kiedy Hades posłał po niego bożka Tanatosa, przebiegły król uwięził go w lochach swojego pałacu. Wtedy nastąpił przełomowy moment- na ziemi przestano umierać. Żyli ludzie,  zwierzęta,  wszystko rozkwitalo. Kiedy Zeus się o tym dowiedział,  wpadł we wściekłość. Skazał Syzyfa nie tylko na śmierć , ale także na wykonywanie w Tartarze okrutnej kary- ma wtaczac na szczyt góry ogromny  głaz,  który zawsze w pobliżu celu wymyka mu się z rąk i trzeba zaczynać pracę od nowa.  Może się przyda Liczę na naj ;))