Postawa Holdena Caufielda nie była postawą wzorową. Holden, jak na swój młody wiek palił papierosy i pił alkohol, był rozkapryszony i rozgniewany na cały świat. Uzasadniając, myślę, że gdyby Holden się postarał i włożył trochę wysiłku i pracy w to, by się zmienić na pewno udałoby mu się to, ale jak wiadomo: bez pracy nie ma kołaczy.
Bohater książki wciąż rozmyślał nad życiem i ludźmi, był przykładem refleksyjnego młodzieńca. Mogłoby się wydawać, że Holden umiał tylko krytykować innych, tak więc byłby to młodzieniec zblazowany, ale potrafił także dostrzegać pozytywne cechy ludzi i sytuacji. Jego krytykowanie wynikało poprostu z jego daru do refleksji nad życiem - Holden ten dar wykorzystywał w największym stopniu.
