Znajduje się we Francji, zabezpieczony zostaje wyjęty tylko raz do roku. Wzorcem kilograma jest walec o wysokości i średnicy podstawy 39 mm[1] wykonanego ze stopu platyny (90 procent) z irydem (10 procent)[1]. Główny wzorzec przechowywany jest sejfie w Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sèvres koło Paryża, ale ma on kilka oficjalnych kopii. W samym Sèvres jest ich sześć. Ponadto wiele krajów posiada swoje narodowe kopie. Polski wzorzec zakupiony został w roku 1951 i otrzymał numer "51"[1]. Wzorzec kilograma jest zamknięty w sejfie. Aby go otworzyć potrzeba trzech kluczy. Jeden znajduje się w Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sévres, drugi w Międzynarodowym Komitecie Miar i Wag, a trzeci we Francuskim Archiwum Państwowym. Dotychczas, od 1889 roku wzorzec wyjmowany był trzykrotnie: w roku 1939, 1946 i 1989
Wzorcem kilograma jest walec o wysokości 39 mm i średnicy podstawy 39 mm wykonanego ze stopu platyny z irydem (90% platyny i 10 procent irydu. Główny wzorzec przechowywany jest w Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sèvres koło Paryża (w sejfie). Ma on również kilka oficjalnych kopii. W Sèvres jest ich sześć. Wiele krajów posiada swoje narodowe kopie. Polski wzorzec został zakupiony w roku 1951 (ma on oficjalny numer 51). Dawniej za wzorzec 1 kg przyjmowano masę 1 litra wody w temperaturze ok. 4 stopni Celsjusza pod ciśnieniem normalnym, potem zmieniono te warunki na "wodę destylowaną" w temp. 3,98 stopnia Celsjusza pod ciśnieniem 760 mm Hg.