odpady niebezpieczne odróżniają się od innych rodzajów odpadów cechami takimi jak: palnością rozumianą jako łatwość i podatność odpadów na samozapłonkorozyjnością, czyli destrukcyjnym wpływem na materiały konstrukcyjnereaktywnością – dużą zdolnością do reagowania chemicznego odpadów z różnymi komponentami środowiska naturalnego, skłonnością do eksplozji oraz emisji gazów toksycznychekotoksycznością, czyli charakteryzują się właściwościami takimi jak przy reaktywności, z tą różnicą, że wymagają one dłuższego czasu ich realizacji oraz dłużej utrzymują się skutki ich zanieczyszczającego wpływu na środowisko. Źródłami odpadów niebezpiecznych są głównie: przemysł, rolnictwo, usługi związane z ochroną zdrowia oraz laboratoria naukowe i badawcze. Część odpadów niebezpiecznych występuje w grupie odpadów komunalnych i ich ilość zwiększa się w tej grupie odpadów poużykowych, ze względu na środki niebezpieczne (tj. metale ciężkie, związki organiczne i nieorganiczne o wysokiej koncentracji) coraz powszechniej stosowane w produkcji artykułów codziennego użytku takich jak artykuły ogrodnicze, motoryzacyjne, czy środki czystości gospodarstwa domowego. Przykładami produktów powszechnego użytku zawierającymi substancje szkodliwe, które kwalifikują zużyty produkt jako odpad niebezpieczny mogą być[2]: środki chwastobójcze zawierające pochodne fenolu i pirydyny, kwasy fenoksyoctowe (ich sole lub estry) o właściwościach drażniących i toksycznychśrodki przeciwmolowe zawierające naftalen oraz p-dichlorobenzen o właściwościach drażniących i toksycznychśrodki do czyszczenia toalet zawierające wodorotlenki sodu lub potasu, a także kwasy o właściwościach drażniących i korozyjnych
