Jan Kochanowski to wybitny polski poeta. Z jego pióra wychodziły dramaty, fraszki i treny. Był on też sekretarzem i tłumaczem. Urodził się w Sycynie w 1530r. w Sycynie. Jego rodzina była średniozamożną szlachtą. Padwa, Kraków i Królewiec – w tych miastach od 14 roku życia studiował Jan Kochanowski. Podróżował po Europie, stopniowo poznając panujące w różnych krajach obyczaje. Później został sekretarzem Zygmunta Augusta. Był on uczestnikiem podpisania aktu lubelskiego, czyli unii realnej z Litwą w 1569 roku. Jan Kochanowski uzyskał niższe święcenia kapłańskie, zostając później proboszczem, jednak zrezygnował z tego zaszczytu na rzecz Doroty, z którą wziął ślub. Razem z nią osiedlił się w Czarnolesie. Miał on liczną rodzinę. Niestety, jego córki – Urszulka i Hanna zmarły. W 1584 roku Jan Kochanowski zmarł na atak serca. Renesans to tzw. ,,odrodzenie”. Epoka ta była w XVI w. największą ,,modą” ówczesnego świata. Człowiek w tym okresie nie poprzestawał na jednym zajęciu. Przykładem jest Leonardo da Vinci. Interesował się nie tylko sztuką. Był on też architektem, filozofem, naukowcem itd. W tej epoce łacina była językiem podstawowym – bez znajomości tego języka nikt nie poradziłby sobie w tamtych czasach. Jana Kochanowskiego uważa się za przedstawiciela renesansowego humanizmu, ponieważ był przede wszystkim wszechstronnie wykształcony. Znał on łacinę, studiował na wielu uniwersytetach, tłumaczył różne teksty. Był on także indywidualny, nie inspirował się nikim. Nazwano go ,,ojcem literatury polskiej” gdyż gdyby nie on, zapewne nie byłoby tylu wspaniałych polskich utworów.
