Afisz: ogłoszenie, zapowiadające występ teatralny, rozklejane na tablicach lub na słupach.Akt: część utworu dramatycznego lub przedstawienia teatralnego, stanowiąca względnie zamknięty i spójny odcinek jego akcji.Aktor: osoba, grająca jakąś rolę w teatrze, artysta tworzący postaci sceniczne.Aktor charakterystyczny: specjalizuje się w rolach charakterystycznych czyli takich, które podkreślają cechy właściwe danemu typowi psychicznemu.Aktor komiczny: specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w komediach lub postaci komicznych.Aktor tragiczny: specjalizuje się w odtwarzaniu bohaterów w tragediach lub postaci tragicznych.Amfiteatr: w starożytnej architekturze rzymskiej otwarta budowla widowiskowa, zbudowana na planie elipsy, z areną pośrodku i schodkową widownią. Współcześnie - widownia lub jej część, wznosząca się koliście lub półkoliście ku górze. Budowla posiadająca tego typu widownię, także nazywana jest amfiteatrem.Animacja: dokonywanie serii pojedynczych zdjęć rysunków, kukiełek, wycinanek itp. W różnych fazach ruchu. Zdjęcia wyświetlane na ekranie jedno za drugim, nadają obrazowi efekt ruchu.Animacja teatralna: uruchamianie lalek w teatrze lalkowym.Antrakt: przerwa w spektaklu.Budka suflera: pomieszczenie na przedzie sceny teatralnej, osłonięte przed widzami, przeznaczone dla osoby podpowiadającej tekt aktorom.Charakteryzator: pracownik teatru, trudniący się zmienianiem wyglądu zewnętrznego człowieka (aktora) za pomocą odpowiednich środków (np. kosmetyków, ubioru). Charakteryzatornia: pomieszczenie w teatrze, gdzie dokonuje się charakteryzacji.Charakteryzacja: zmiana wyglądu aktora.Cenzura: oficjalna kontrola publikacji, widowisk, filmów i audycji, dokonywana przez specjalnego urzędnika, oceniającego je pod względem politycznym, religijnym, obyczajowym i moralnym.Lornetka teatralna: służy do oglądania spektaklu z odległych miejsc w teatrze.Loża: wydzielona, reprezentacyjna część sali widowiskowej, wyposażona w miejsca siedzące dla kilku osób, zwykle w formie niewielkiego balkonu lub wnęki z balustradą.Kostium: specjalnie projektowany przez scenografa strój aktorski, charakteryzujący graną przez aktora postać i będący istotnym elementem widowiska teatralnego.Scena: część budowli teatralnej usytuowana wyżej od widowni i oddzielona od niej kurtyną, odpowiednio wyposażona pod względem technicznym, stanowi miejsce gry aktorów.Scena otwarta: bez kurtyny lub z rozsuniętą bądź podniesiona kurtyną.Scena obrotowa: obrotowa tarcza - fragment podłogi scenicznej, ułatwia szybkie zmiany dekoracji, wykorzystywana też w celu uzyskania efektów scenicznych.Scena elżbietańska: wielopoziomowa, składa się z przestronnego podium w kształcie prostokąta lub trapezu, wysuniętego ku widowni oraz przylegającego do niego z tyłu, piętrowego budynku scenicznego z galeryjką, wykorzystywana jako scena górna.Scena pudełkowa / szufladkowa: tworzy zamkniętą przestrzeń ograniczoną bocznymi i górnymi dekoracjami, w tylnym planie prospektem, oddzielona od widowni proscenium, kurtyną i kanałem dla orkiestry.Scena symultaniczna: charakterystyczna dla teatru średniowiecznego, składająca się z kilku mansjonów (domków) ustawionych na wycinku koła lub prostej, w których akcja dramatu rozgrywała się jednocześnie.Scena celkowa / terencjuszowska: proscenium było pomostem ustawionym na kołach, a jego zaplecze tworzyło kilka pawiloników - celek, każda celka tworzyła oddzielne miejsce gry.Kanał dla orkiestry: miejsce znajdujące się pomiędzy widownią a sceną, gdzie znajduje się orkiestra.Scenariusz: tekst rozpisany na sceny i dialogi, będący podstawą realizacji spektaklu.Scenarzysta: osoba, zajmująca się pisaniem scenariuszy.Sceneria: plastyczna oprawa wydarzeń, które rozgrywają się w przedstawieniu teatralnym.Kulisy: element perspektywicznej dekoracji teatralnej: płaskie ścianki dekoracyjne umieszczone symetrycznie po obu stronach sceny, kotary, przepierzenia, przesuwane w rowkach podłogi lub opuszczane z nadscenia, umożliwiające szybką zmianę dekoracji i oświetlenia. Także część teatru za sceną.
