Techniki modelowania i stylizowania włosow

Modelowanie i stylizacja włosów zwane jest inaczej układaniem włosów, obydwie te techniki ukladania włosów sa nietrwałe, po zetknięiu z wodą uczesanie traci swój kształt i powraca do stanu w jakim były przed wykonaniem fryzury.

Podstawową czynnością usługową, wykonywaną w zakładach fryzjerskich, jest mycie głowy. Występuje ono przed wieloma zabiegami fryzjerskimi. Właściwe wykonanie mycia włosów
i skóry głowy jest zabiegiem istotnym i może zadecydować o skuteczności wszystkich innych zabiegów, jakim będą poddane włosy klienta. Mycie należy do czynności, które wykonuje się częściej niż którykolwiek z pozostałych zabiegów fryzjerskich. Przy myciu włosów należy uwzględnić stan włosów, stopień zanieczyszczenia i zabrudzenia, przede wszystkim zaś stopień przetłuszczania się włosów. Zastosowanie niewłaściwych środków może wywołać podrażnienia skóry i pobudzenie jej funkcji wydzielniczych. Innym niebezpieczeństwem jest pozbawienie włosów ochronnej osłonki tłuszczowej, tzw. Lipidowej, niezbędnej dla zachowania naturalnej odporności, wytrzymałości i elastyczności. Niestaranne spłukanie włosów umytych i pozostawienie na nich resztek środków do mycia może wywołać szkodliwe reakcje chemiczne przy wykonywaniu następnych zabiegów np. farbowaniu, zagrażając uszkodzeniem włosów. Z tych względów dobry fryzjer powinien traktować mycie głowy jako zabieg nie mniej ważny od pozostałych, poświęcając mu tyle uwagi i staranności, ile ich wymagają najtrudniejsze prace.
Mycie obejmuje kilka kolejnych faz, a mianowicie:

Czynności przygotowawcze,
Dobór właściwych środków myjących,
Pierwsze mycie,
Spłukanie,
Powtórne mycie,
Spłukanie,
Nałożenie odzywki,
Spłukanie,
Czynności końcowe (aż po ewentualne uczesanie fryzury).


Po przygotowaniu stanowiska pracy, ustalenia właściwego sposobu wykonania mycia i ustaleniu odpowiedniego rodzaju szamponu zabezpiecza się klienta przed zniszczeniem odzieży, za pomocą odpowiedniej pelerynki i ręcznika, i przystępuje się do mycia. Na włosy zwilżone ciepłą wodą nakłada się szampon i rozprowadza się równomiernie dłonią uważając, aby nie spływał z włosów. Po równomiernym nasączeni włosów roztworem szamponu masuje się skórę głowy półkolistymi ruchami opuszkami palców. Masaż wykonuje się w kierunku od czoła i skroni ku tyłowi głowy i na kark. Delikatne ruchy palców nie tylko dokładnie rozprowadzą szampon, ale także pobudzą krwiobieg i funkcjonowanie gruczołów skórnych. Po przemasowaniu całej skóry głowy spłukuje się dość jeszcze skupioną pianę, po czym przystępuje się do ponownego mycia, które powinno przebiegać w ten sam sposób jak poprzednie. W wyniku drugiego mycia powstaje bardzo obfita piana, co jest dowodem na to, że mycie zostało wykonane prawidłowo. Pozostaje staranne spłukanie włosów. Następnie nakłada się odżywkę, którą dokładnie wmasowujemy w końcówki włosów, po chwili wszystko dokładnie spłukujemy. Jeżeli po zakończeniu mycia nie przewiduje się dalszych zabiegów, włosy można wysuszyć suszarką.


Ondulacja wodna

Przez ondulację wodną rozumie się układanie włosów na mokro według zamierzonej, odpowiednio dobranej linii fryzury, ich wysuszenie i rozczesanie zgodnie z założeniami fryzury dziennej, wieczorowej, artystycznej lub okolicznościowej. Środki do ondulacji wodnej nakłada się bezpośrednio na pasma włosów albo rozprowadza na całe włosy, a następnie dodatkowo zwilża się poszczególne pasma. Czynności przygotowawcze przed wykonaniem ondulacji wodnej obejmują kolejno: mycie głowy, strzyżenie włosów, oraz nawilżanie włosów płynem. Dobre ułożenie włosów, a tym same wykonanie uczesania jest niemożliwe bez poprawnego ostrzyżenia. Wytrzymałość fryzury wodnej wykonanej na włosach źle ostrzyżonych jest znikoma. Przed wykonaniem ondulacji wodnej, jak i przy wszystkich innych zabiegach fryzjerskich obowiązuje zabezpieczenie ubrania klientki płaszczem ochronnym lub pelerynką. Przy nawilżaniu należy zwrócić uwagę a równomierne i w dostatecznym stopniu nasączenie wszystkich partii włosów płynem do ondulacji. Płynu należy używać z umiarem, by nie ściekał po włosach i skórze, gdyż ma on zwykle właściwości zlepiające. W skład przyborów służących do wykonania ondulacji wodnej wchodzą:
Grzebień do czesania tzw. Palcówki, grzebienie do upinania włosów i klamry,
Grzebień do nabierania i wyczesywania włosów do nawinięcia tzw. Grzebień ze szpikulcem,
Różnego rodzaju klipsy i szpilki do włosów,
Rożnej grubości i długości nawijacze lub nawijaki zwane wałeczkami, do nawijania spiralnego i płaskiego,
Tasiemki do podtrzymywania włosów oraz miseczki i butelki do płynów, a także odpowiednia bielizna ochronna.

Stosowane sposoby układania włosów na mokro:
Palcówka (plisowanie) – polega na wyciskaniu włosów w fale lub nadawanie zarysu fal za pomocą palców i grzebienia. Palcówkę wykonujemy na mokro na włosach umytych poprawnie ostrzyżonych podatnych do czesania. Jakość wykonania fal zależy:
zręczności środkowego palca lewej dłoni, którym należy podtrzymać wyczesany łuk. Podczas fryzury z przedziałkiem należy go skierować do tyłu, łuk należy wykonywać półkoliście kierując go ku przodowi.
zręczności palca wskazującego, którym wykonujemy grzbiet fali. Palec ten wyciska grzbiet fal (wypukłości) przez przesuwanie (prasowanie) włosów w kierunku palca środkowego.
właściwego trzymania grzebienia w prawej dłoni (mały palec i kciuk powinien znajdować się od wewnątrz, pozostałe na zewnątrz). Grzebieniem wyczesujemy włosy do nasady w kierunku układania nowej fali. Czeszemy tylko lewą stroną grzebienia a prawą trzymamy nieco wyżej.
Normalna szerokość fali to 3-4 cm a głębokość połowa szerokości. Przy wykonywaniu fali należy stosować zasadę:
szersze fale na głowie dużej,
węższe fale na głowie małej.
Podczas suszenia włosy wykazują tendencję do prostowania, dlatego w celu utrzymania odpowiedniego nadanego kierunku należy podwiązać lub podpiąć odpowiednio włosy. Po wysuszeniu rozczesujemy fryzurę zgodnie z kierunkiem ułożenia.

Układanie loczków płaskich i spiralnych stanowi kolejną metodę wykonywania ondulacji wodnej. Przy układaniu loczków należy posługiwać się specjalnym prętem zwanym nawijaczem, bądź za pomocą palca i szpikulca. Przy dobrze wykonanym loczkowaniu można uzyskać różnorodne nawet bardzo wyszukane fale, zarysy fal, loki, spiętrzenia, loki francuskie i fryzury gładkie. Uzyskane w ten sposób uczesania są trwałe i różnorodne. Warunkiem pełnego efektu ostatecznego jest prawidłowe ostrzyżenie, wykonanie odpowiedniej trwałej ondulacji oraz umycie i przygotowanie włosów do ondulacji wodnej.
Loczki spiralne wykonuje się nawijając włosy od nasady w kierunku końców na nawijacz lub palce albo na specjalną lokówkę, następnie zsuwa się loczek z nawijacza i przypina klipsem lub szpilką . Nawinięcie spiralne jest silniejsze, bardziej odstające od nasady i bardziej zwarte od nawinięcia płaskiego. Pasma włosów nawiniętych spiralnie nadają fryzurze po wysuszeniu i wyczesaniu puszystość i obfitość ora naturalną falistość.
Loczki płaskie nawija się od końca lub od środka pasma włosów za pomocą odpowiedniego przypięcia można uzyskać tzw. loczki stojące. Jeśli po wykonaniu loczkowania zamierzamy wyczesać fryzurę musimy przy nawijaniu nadawać sąsiednim rzędom loczków przeciwny skręt. Przy nawijaniu loczków płaskich należy pamiętać o dokładnym wyczesaniu od nasady zgodnie z zaplanowanym kierunkiem.

Nawijanie na wałki to odmiana nawijania płaskiego tzw. Loczki stojące i płaskie oraz nawijanie spiralne nawija się tzw. Lokówką przypinamy włos z wałkiem pod kątem prostym do nasady. Lokówki są to wałki o różnych grubościach o długości 3 cm zakończone ukośnymi ząbkami. Nawijanie na wałki jest przydatne, gdy włosy wymagają naprężenia przy układaniu lub dla nadawania falistego kształtu naturalnego. Włosy kędzierzawe lub zbyt silnie zondulowane nawija się na wałki grube, a proste na wałki cieńsze, w celu otrzymania fryzur dmuchanych. Nawijanie włosów na wałki wykonujemy w następujący sposób: wybieramy pasmo włosów o szerokości wałka, wyczesujemy pasmo włosów w odpowiednim kierunku zgodnie z naturalnym porostem włosów, nawijamy od końca pasma równomiernie, aby włosy nie uległy splątaniu, na końcu loki przypinamy klipsami bądź szpilką.

Ondulacja fenowa wykonywana jest przy pomocy fenu z różnymi nasadkami najczęściej grzebykowymi lub ukierunkowującymi strumień powietrza niekiedy nasadkami-szczotkami, grzebieniem bądź szczotkami do czesania. Umyte włosy po wysuszeniu ręcznikiem nasącza się szybko schnącym płynem do ondulacji wodnej ( np. pianka do włosów ). Aparatem zaopatrzonym w nasadkę kierujemy strumień powietrza na poszczególne partie włosów., nadając lewą dłonią za pomocą szczotki lub grzebienia właściwy kształt fryzurze. Ondulację fenową można stosować do wykonywania fal, loczków, zarysów fal spiętrzeń i innych. Praca ręczną dmuchawą umożliwia krótszy czas pracy, nie powoduje przegrzewania.

Suszenie włosów- ważnym elementem ondulacji wodnej jest suszenie włosów nawiniętych, które zazwyczaj odbywa się przy użyciu aparatów stojących(poza ondulacją fenową). Suszenie włosów odbywa się po związaniu siatki, która ma zabezpieczyć fryzurę przed rozwichrzeniem przez wypływający z suszarki ciepły strumień powietrza. Najodpowiedniejsza jest temperatura 70-80 stopni C. Należy jednak ją regulować dopływ ciepłego powietrza biorąc pod uwagę gatunek włosów i ogólny stan zdrowia klientki. Należy unikać nadmiernego suszenia włosów gdyż doprowadza się do przesuszenia włosów.

Czesanie i nadawanie fryzurze zaplanowanej formy.
Po wysuszeniu włosów wskazane jest pozostawienie ich na pewien czas bez rozwijania Az do wystygnięcia i ewentualnego wchłonięcia z powietrza brakującej wilgoci. Wówczas należy dopiero zdjąć siatkę, wałki, klipsy itd. Skontrolować stan włosów i w zależności od potrzeb nałożyć np. piankę, pastę modelującą itp. Nadają one włosom połysk i elastyczność. Należy zwrócić również uwagę na równomierne ich rozprowadzanie. Środki wypełniające najlepiej stosować przed szczotkowaniem. Rozczesywanie włosów rozpoczyna się zazwyczaj od lewej strony lub od strony grzywki(przedziałka), na końcu rozczesuje się włosy na karku, kolejność taka nie jest jednak regułą. Podczas wyczesywania poszczególnych partii stosuje się rozmaite ruchy rąk, np., przy wykonywaniu fal. Po uczesaniu fryzury wykonuje się czynności końcowe, polegające na harmonijnym połączeniu loczków, pierścionków, pazurków itp. W całość.

Tapirowanie

Włosy, które mają być poddane tzw. Tapirowaniu, powinny być dobrze ściągnięte, mieć zamknięte łuski oraz naturalny lub sztucznie wytworzony płaszcz lipidowy. Tapirowanie polega na pocieraniu włosów w kierunku przeciwnym do łusek. Dla poprawnego wykonania tapirowania niezbędny jest dobry grzebień fryzjerski (pod żadnym pozorem nie metalowy). Im staranniej była wykonana wodna ondulacja, tym mniej potrzebne, często zbędne, jest tapirowanie, ponieważ w celu wysokiego spiętrzenia włosów można zastosować odpowiednie nawiniecie, podkładkę z wałka lub tzw. Przeciwwałek itp. Tapirowanie zawsze powinno być stosowane z umiarem, gdyż jest to zabieg mogący uszkodzić włosy. Umiejętne wykonanie tapirowania jest nieszkodliwe. Powinno ono polegać na bardzo delikatnym, ledwo wyczuwalnym pocieraniu włosów grzebieniem w taki sposób, aby miejsca tapirowane nie różniły się od pozostałych partii fryzury. Nieostrożne tapirowanie, jak i rozczesywanie przesadnie stapirowanych włosów może grozić wyrwaniem ich wraz z korzeniami.



Sposoby utrwalania fryzury i nadawania włosom połysku.

Wskutek prawidłowego wykonania poszczególnych, omówionych wcześniej zabiegów włosy uzyskują właściwy połysk naturalny, który nadaje im łuska. Włosy o łusce rozchylonej, uszkodzonej lub wytrawionej tracą swój połysk. Odzyskują go dopiero po ściągnięciu łuski środkami zakwaszonymi i ewentualnym odtworzeniu płaszcza lipidowego. Naturalne wytworzenie tego płaszcza może trwać kilka dni, dlatego po zobojętnieniu użytych uprzednio środków alkalicznych fryzjer powinien zastosować środki lekko kwaśne o odczynie pH ok. 4-6 , pod wpływem których następuje zamykanie łusek włosowych. Włosy staja się podatniejsze na czesanie, maja korzystniejszy wygląd i właściwy połysk, który można jeszcze wzmóc przez szczotkowanie (od nasady ku końcowi) polerujące powierzchnię włosa. Innym sposobem poprawienia wyglądu włosa jest zastosowanie substancji wypełniających i natłuszczających (np. wosk, brylantyna, różnego rodzaju odżywki regenerujące) zwłaszcza dla włosów porowatych lub uszkodzonych.
Często stosuje się również środki utrwalające fryzurę, czyli lakiery do włosów (zwykłe lub aerozolowe). Pokrywają one włosy bardzo cienką, zakrzepłą warstwą, jak gdyby błonką. Osłona z lakieru chroni włosy przed nadmiernym wchłanianiem wilgoci oraz utrzymuje je w przyjętej raz pozycji. Dobry lakier nie może sklejać włosów ani tworzyć na nich skorupy.


Uczesanie dzienne, wieczorowe i artystyczne

Uczesanie dzienne – powinno być proste, praktyczne i łatwe do utrzymania. Linia fryzury dziennej jest uzależniona w większym stopniu od mody. W zasadzie włosy po ewentualnym wyczesaniu kierunkowym powinny układać się same. Trwałość uczesania zależy przede wszystkim od długości włosów i wynosi 8-12 dni (niekiedy więcej).

Uczesanie wieczorowe – różni się od dziennego śmielszą kompozycją, większym rozbudowaniem przestrzennym i ewentualnym wprowadzeniem różnic kolorystycznych między partiami włosów, dopięć z włosów (w ograniczonych rozmiarach), ozdób i przypięć. Trwałość fryzury wieczorowej nie przekracza kilku godzin, po czym fryzura taka może być przeczesana na fryzurę dzienną.

Uczesanie artystyczne – cechuje nie tylko rzeźba kształtów, ale także kolorystyka, dobór ozdób i dopięć. Powinno być dostosowane do aktualnej mody i przeznaczone na szczególnie uroczyste okazje. Fryzura artystyczna nie powinna być jednak utożsamiana z fryzura fantazyjną. Łączy je tylko stopień trudności wykonania, wymagający smaku artystycznego, doskonałości technicznej i talentu zawodowego.