charakterystyka nerona, chilona, marka winicjusza, petroniusza, ligii z quo vadis

         Marek Winicjusz - siostrzeniec Petroniusza, to młody patrycjusz rzymski. Poznajemy go w momencie, kiedy wraca z wojny w Armani. Był pięknym atletycznym młodzieńcem, ramiona miał nagie przyozdobione złotymi naramiennikami. Jego ciało było muskularne, wysportowane, a cera opalona. Jest to postać bardzo dynamiczna, w powieści pod wpływem miłości Ligii i wiary chrześcijańskiej, przechodzi metamorfozę wewnętrzną.         Początkowo jest człowiekiem burzliwym, gwałtownym, porywczym, nie potrafi się hamować w pragnieniach. Bardzo łatwo wybuchał gniewem, był dumny, zuchwały, zdecydowany, znał żołnierską godność i cześć Patrycjuszowską. Nie uległ zepsuciu moralnemu. Był człowiekiem dzielnym, odważnym. Początkowo nie rozumiał Ligi. Kiedy od niego uciekła pogrążył się w gniewie, bólu, rozterce (między miłością, a nienawiścią do Ligi) stał się bardzo okrutny dla swoich niewolników.            Przebywając z chrześcijanami powoli zaczyna rozumieć ich naukę, poznaje jej powody, przyjmuje chrzest z rąk apostoła Piotra, jest świadkiem jak Glaukos przebacza Hilonowi. Teraz patrząc na życie Nerona widzi, że źle się dzieje, i że gdyby na świecie zapanowała miłość chrześcijańska byłoby lepiej. Pd wpływem nauk Piotra i Pawła i przebywania wśród wyznawców Chrystusa zaczyna tak na prawdę kochać Ligię. Pod wpływem miłości, która go udoskonaliła i uszlachetniała, zmienił się. Wyzwolił swoich niewolników. Stał się łagodny, pokorny, szlachetny, miłosierny, wrażliwy na krzywdę. Potrafił przezwyciężyć swoją naturę.           Petroniusz - postać historyczna; przez rzymian uważany za arbita elegancji. Jest bogatym patrycjuszem rzymskim. Postać symboliczna, najciekawsza w powieści. Był wyrafinowanym estetą, chrzcicielem piękna, znawcą dzieł sztuki, w swoim zepsuciu potrafił zachować umiar, dzięki wstrętowi do wszystkiego co szpetne nie potrafił popełnić nic hańbiącego, samotny, ironiczny, zimny obserwator ludzi, mądry, sprytny, inteligentny, dla służby bardzo wyrozumiały, ludzki, nie lubił się trudzić. Mawia:,,Zycie jest śmiechu warte więc się śmieję." , ,,Lubię książki, lubię poezję, lubię naczynia. Mnie dobrze, bo w życiu nic więcej nie znajdę". Kochał życie, czerpał z niego tylko to co dobre i przyjemne. Nie ma nic przeciwko chrześcijanom, ale nie stanie się jednym z nich, ponieważ ta wiara wymaga zbyt wiele wyrzeczeń. Oddawał cześć bogom rzymskim, ale w nich nie wierzył. Przez wszystkich uważany był za przyjaciela Nerona, skrycie go nienawidził, nie szanował, by jego doradcą w sprawach poezji i muzyki i tylko z jego ust Neron był w stanie wysłuchać krytyki. Kiedy popadł w niełaskę wysłał do Nerona list i popełnił samobójstwo, aby nie dać cesarzowi satysfakcji, że to on zmusił swojego przyjaciela do usunięcia się. Można powiedzieć, ze to człowiek z wielką klasą, który zawsze próbował tak żyć, żeby cieszyć się każdym dniem.           Neron - postać autentyczna, ukazany pod koniec swojego życia, niskiego wzrostu, otyły, na krótkich nogach, rudo włosy, w Ligii która na niego patrzy wzbudzał obrzydzenie. To człowiek pyszny, próżny,  rządny sławy, odrażający, wulgarny, śmieszny, okrutny, zdemoralizowany, rozpustnik, wielki wróg chrześcijan, zdrajca, zbrodniarz ( bratobójca, ojcobójca, matkobójca, żonobójca), potwór. Petroniusz uważał go za głupca i błazna, jest przedstawicielem rozkładu moralnego w Rzymie. Był cesarzem otaczającym się gromadą zauszników i pochlebców, którzy nazwali go zbawicielem świata ze strachu tylko. Nie wierzył w bogów rzymskich, ale oddawał im cześć ponieważ się ich bał. Mówił: ,,Ja nie mam innego Boga niż siebie". Uważał, że każdy kto nie wielbi cesarza jest wrogiem Rzymu. Zaniedbywał obowiązki państwowe. Uważał się za wielkiego poetę, aktora, muzyka, śpiewaka i żądał od innych pochlebstw. Aby zrzucić z siebie odpowiedzialność za zbrodnię podpalenia Rzymu nakazuje aresztować chrześcijan pod zarzutem podpalenia miasta. Urządza igrzyska, na których chrześcijanie są rzucani na pożarcie dzikim zwierzętom i żywcem spaleni.      To są notatki, które dyktowała nam nasza nauczycielka od j. polskiego, to są tylko oni, a resztę napiszę ci jutro ;)

Charakterystyka porównawcza Winicjusza i Petroniusza z "Quo vadis".

Jednymi z głównych bohaterów powieści „Quo Vadis” są dwaj rzymscy patrycjusze: Markus Winicjusz i Petroniusz. Z pozoru wydawać by się mogło, że łączy ich bardzo wiele: bogactwo, niebywała aparycja, zaspokajanie własnych zachcianek i...

Henryk Sienkiewicz Quo Vadis - opracowanie lektury.

"Quo Vadis" - opracowanie. Autor, czas i miejsce akcji, rodzaj i gatunek literacki, motywy, bohaterowie (charakterystyka), plan wydarzeń

Autor: Henryk Sienkiewicz – prozaik, przedstawiciel pozytywizmu żyjący w latach 1846–1916. był ...

Quo Vadis

Yo kosiak ... nie znalazlem porownania filmu z ksiazka a pewno by się przydalo, jest tu kilka charakterystyk, streszczen i recanzji no i jakas problematyka. Mam nadzieje ze ci to cos pomoze.

Charakterystyka Nerona

Neron piastował...

"Quo Vadis" - opracowanie lektury.

"Quo Vadis" - streszczenie, legęda, charakterystyka Nerona i plan wydarzeń

Henryk
Sienkiewicz, Quo vadis: Rozgrywająca się
na tle starożytnego Rzymu i jego barwnej obyczajowości historia miłości pięknej barbarzy...

Opracowanie lektury pt. "Quo Vadis".

Streszczenie lektury pt." Quo Vadis"

Henryk
Sienkiewicz, Quo vadis: Rozgrywająca się
na tle starożytnego Rzymu i jego barwnej obyczajowości historia miłości pięknej barbarzynki, Ligii, i patrycjusza, Marka Winicjus...