charakterystyka chilona chilonidesa quo vadis kto zrobi dostanie Naj

Chilon Chilonides to jedna z bardziej charakterystycznych i zapadających w pamięć postaci z książki Henryk Sienkiewicza "Quo Vadis". Był on niewielkiego wzrostu człowiekiem w podeszłym wieku. Miał siwe kręcone włosy i nosił niechlujnie wyglądającą brodę. Niedostatki jego sylwetki często wzbudzały wśród ludzi kpiny, a były to krzywe nogi, twarz pokryta pryszczami, zgarbione plecy  i utykanie na jedną nogę. Z jego twarzy "małpiej i lisiej", jak opisywał go autor, przebijała przebiegłość. Chilon zupełnie nie dbał o swój wygląd, nosił byle jakie stroje i w dodatku nie stronił od alkoholu. Udawał nędzarza, choć tak naprawdę nim nie był. Charakter też miał niegodny naśladowania. Cenił sobie wcześniej wspomnianą przebiegłość, kombinatorstwo i oszustwa. Cechowała go niepohamowana chciwość. Dla pieniędzy byłby w stanie wiele zrobić. Poza tym był mściwy i fałszywy. W chęci zemsty nie potrafił sie powstrzymać, co ukazane zostało w momencie jego pomówienia chrześcijan o podpalenie Rzymu.  Dopiero w końcowej części książki Chilonides przeszedł całkowitą przemianę. Nie wytrzymał ciężaru winy, jaką obarczył chrześcijan pomawiając ich o podpalenie Wiecznego Miasta. Ogłosił w końcu prawdę o tym i przyjął też wiarę chrześcijańską. Długo trwało, zanim zrozumiał co w życiu stanowi wartość. Odpokutował też ostatecznie za swoje czyny, ponosząc męczeńską śmierć. Chilon wzbudzał we mnie przez całą książkę mieszane uczucia, raz negatywne, raz pozytywne. Postać ta jednak jest trudna do pominięcia, wnosi bowiem w lekturę specyficzną aurę i niepowtarzalność. Pokazuje, że nawet całkowicie zły człowiek, którego wszyscy już przekreślili, może jednak się zmienić i stać osobą dobrą.