1. Za najstarszą strukturę geologiczną na obszarze Polski uznaje się platformę prekambryjską, zbudowaną z fundamentu krystalicznego na którym zalega warstwa osadów. W obrębie platformy krystalicznej występują wyniesienia i obniżenia; miejsca, w których skały krystaliczne (powstałe w prekambrze) wystają ponad powierzchnię ziemi, są zwane tzw. tarczami krystalicznymi. Na skutek ruchów tektonicznych często dochodziło pofałdowań, wówczas skały krystaliczne zostawały pokryte skałami osadowymi o zmiennej miąższości, dochodzącej nawet do kilku kilometrów. W Polsce prekambryjskie struktury zalegają na różnych głębokościach, tworząc obniżenia (obniżenie Nadbużańskie, Podlaskie, Perybałtyckie) i wyniesienia (wyniesienie Mazursko-Suwalskie, Łeby, Podlaskie).Kolejną strukturą geologiczno-tektoniczną Polski jest struktura paleozoiczna, zajmując znaczny obszar Polski środkowej i zachodniej. Do struktury paleozoicznej zaliczamy: Sudety, Góry Świętokrzyskie, Zapadlisko Śląsko-Krakowskie i platformę paleozoiczną (tworzą jednostki tektoniczne: niecka Szczecińska, Łódzka, Miechowska, Mogielińska, monoklina Przedsudecka i wał Kujawsko-Pomorski).Kolejna struktura geologiczna na terenie Polski to struktura mezozoiczna, wówczas dochodzi do powstania tzw. wału Kujawsko-Pomorskiego (będącego antykliną, zbudowaną na zewnątrz ze skał młodszych a wewnątrz starszych), tutaj wykształciły się pokłady soli kamiennej. Era mezozoiczna w Polsce to klimat gorący i suchy, częste regresje i transgresje morza, aby pod koniec ery doszło do najsilniejszych ruchów górotwórczych - początkowej fazy orogenezy alpejskiej wraz ze zjawiskami wulkanicznymi. Jako skamieniałości przewodnie tej ery uznaje się amonity i belemnity. 2.Orogeneza kaledońska ( faza sandomierska i sfałdowanie utworów kambru), powstawanie węglanów w sylurze i dewonie, orogeneza waryscyjska w karbonie ( wizen bodajże) wypiętrzenie i odmłodzenie g. świętokrzyskich, w karbonie powstaja pokłady węgla kamiennego, w permie powstają pokłady soli i anhydrytów.
