Daje najlepsze. Napiszcie mi charakterystykę Nemeczka z książki Chłopcy z Placu Broni"

         W mojej pracy postaram się scharakteryzować postać z książki pt."Chłopcy z placu broni" Frenca Molnara.                     Ernest Niemeczek był chłopcem biednym. Pochodził z ubogiej rodziny. Jego rodzice bardzo kochali swojego syna i chcieli dla niego jak najlepiej. Mieszkali na ulicy Rakoszańskiej 3.Bohater miał 11 lat błyszczące oczy, jasne włosy i "delikatną twarzyczkę" . Był dzieckiem chorowitym . Sylwetkę miał wątłą i słabą.Został zepchnięty przez kolegów z Placu na bardzo niską, jedyną pozycję szeregowca. Wszyscy jego znajomi wykorzystywali jego naiwność i się nim wysługiwali, nikt nie liczył się ze zdaniem chłopca. Nigdy nie był w centrum zainteresowania . Posiadał wielką odwagę był również bohaterski, waleczny. Zawsze był gotowy aby poświęcić się  w imię dobra Placu Broni, traktował go jak swoja małą ojczyznę, Posiadał przyjaciela o imieniu Boka - dowódca placu. Niemeczek był sprytny przebiegły a czasami i lekkomyślny. Bardzo cenił sobie honor. Doceniono go dopiero krótko przed śmiercią Wcześniej często go krytykowano i krzywdzono          Bardzo podoba mi sie postać głównego bohatera,.Uważam że Niemeczek był bardzo dobrym przyjacielem. Najbardziej podoba mi sie w nim jego odwaga skromność. Jednak uważam że nie powinien być aż tak wykorzystywanym przez innych0

Jednym z głównych bohaterów książki "Chłopcy z Placu Broni" był Ernest Nemeczek. Chłopiec pełnił funkcję szeregowca w grupie " Kitowców". Erno wywodził się z ubogiej rodziny. Jego tata był krawcem, a mama zajmowała sie domem. Mieszkali w skromnej kamienicy przy ulicy Rakoszańskiej w Budapeszcie. Nemeczek miał 11 lat. Chłopiec był niski, najmniejszy spośród rówieśników. Miał budowę chuderlaka, jego cera była blada i delikatna, ponieważ często chorował. Ernest to młodzieniec o jasnych włosach i niebieskich oczach. Nieśmiały szeregowiec, który na początku książki bał się wypowiedzieć własnego zdania w wyniku powstałych sytuacji nabiera pewności siebie. Stanął w obronie swojego przyjaciela Gereba. Jeśli istniała potrzeba, chętnie służył pomocą. Był skłonny do poświęceń. Lekceważący stosunek kolegów doprowadził Erna do zmartwień. Bardzo poważnie podchodził do powierzanych nu obowiązków. Swoje zadania zawsze wykonywał wzorowo. Neneczek brzydził się zdradą, ale był wyrozumiały i potrafił wybaczać. Chłopiec był honorowy, nie przeszedł na stronę wroga, choć mógł tam uzyskać upragniony awans. Ernestowi zależało na udowodnieniu własnej wartości. Według mnie Nemeczek był odważnym i dobrym chłopcem. Przykre natomiast jest to, że jego wysilek został doceniony przez innych chłopców tuż przed jego śmiercią.