KRZYSZTOF KOLUMB, . Urodził się prawdopodobnie między 25 VIII a 31 X 1451. Jest jedną z najwybitniejszych postaci w dziejach odkryć geograficznych i żeglugi. Narodowość Kolumba nie została jednoznacznie określona, jednak według większości źródeł był pochodzenia włoskiego, gdyż urodził się w Genui, według niektórych — portugalsko-żydowskiego. Był synem tkacza sukiennika, Domenico Colombo. Bardzo wcześnie zaczął żeglować i został wprawnym nawigatorem.
Kapitan wyprawy, która płynęła na trzech statkach: „Santa María”, „Niña” i „Pinta” pod flagą Kastylii w poszukiwaniu zachodniej drogi morskiej do wschodniej Azji (według ówczesnego nazewnictwa – do Indii, gdyż pod tą nazwą w jego czasach rozumiano całość południowego, południowo-wschodniego i wschodniego wybrzeża Azji aż po Kataj – dzisiejsze Chiny – i Cipangu – dzisiejszą Japonię). Jako pierwsza wyprawa w historii nowożytnych odkryć geograficznych pokonała zwrotnikowy Ocean Atlantycki i 12 października 1492 dotarła do Indii Zachodnich (Antyli) u wybrzeży Ameryki – kontynentu nieznanego w ówczesnej Europie. Za dokonania został mianowany admirałem i pierwszym namiestnikiem hiszpańskich kolonii w Ameryce Środkowej. Organizator i kapitan czterech odkrywczych wypraw transatlantyckich z Hiszpanii do Ameryki. Trwają spory dotyczące jego pochodzenia. W ich rozstrzygnięciu mogą pomóc prowadzone w ostatnich latach badania porównawcze DNA[3][4].
