2.Państwo Podziemne jest to państwo posiadające swoje konstytucyjne organa: administrację, sądownictwo, siły zbrojne, parlament działające w warunkach okupacji, zajęcia terytorium państwa przez okupanta lub okupantów. Polskie Państwo Podziemne głównie kojarzone jest z II wojną światową, ale funkcjonowało już wcześniej. A było to podczas powstania styczniowego w latach 1863-1864. Powodami powstania Polskiego Państwa Podziemnego w okresie II wojny światowej było uderzenie wojsk III Rzeszy Niemieckiej 1 września 1939r. Oraz wkroczenie 17 września bez wypowiedzenia wojny, armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich(ZSRR). Jednak głównym powodem było podpisanie 28 sierpnia 1939r. tajnego traktatu w Moskwie, przez ministrów spraw zagranicznych Niemiec i ZSRR, na mocy, którego Polskę wykreślono z mapy Europy. Polska znalazła się pod okupacją niemiecką i sowiecką. Władze polskie zostały zmuszone do emigracji. Przeciw wojskom niemieckim i wojskom ZSRR powstała tzw. kampania wrześniowa, która rozpoczęła II wojnę światową 1939-1945. Mimo formalnego przystąpienia do wojny Anglii i Francji, zachodni sojusznicy Polski nie włączyli się czynnie w toczące się walki. Gdy walki obronne nie dawały spodziewanych rezultatów, zaczęły się tworzyć tajne konspiracje. Pierwsze organizacje antyokupacyjne podziemia polskiego powstały jeszcze w czasie trwania kampanii wrześniowej. Miały one charakter wojskowy i zorganizowane były prze oficerów walczącej jeszcze, ale już pokonanej i rozbitej armii polskiej. Głównym ich zadaniem miało być kontynuowanie walki przeciwko Niemcom we współdziałaniu z zachodnimi sojusznikami Polski-Francją i Anglią. Równolegle do konspiracji wojskowej rozwinęła się także konspiracja polityczna. Najważniejszymi siłami demokracji polskiej były ruchy robotnicze, chłopskie i burżuazyjne. Ruch robotniczy w Polsce reprezentowany był przez dwa kierunki polityczne: socjalistyczny i komunistyczny(Polska Partia Socjalistyczna i Komunistyczna Partia Polski). PPS w końcu września 1939r. po formalnym rozwiązaniu utworzyło organizację pod nazwą WRN(Wolność, Równość, Niepodległość), rezygnując z głoszenia haseł socjalistycznych. W początkowym okresie okupacji patie te nie odegrały większej roli w podziemiu polskim. W październiku wzniosło swą działalność Stronnictwo Narodowe oraz spokrewniony z nim ONR(Obóz Narodowo- Radykalny). W strukturze państwa podziemnego największą rolę odgrywał „pion wojskowy”.27 września 1939 roku w Warszawie gen. Michał Karaszewicz- Tokarzewski w oparciu o pełnomocnictwo od Naczelnego Wodza założył Służbę Zwycięstwu Polski (SZP). W Paryżu w listopadzie 1939 roku Komitet Ministrów ds. Kraju przygotował własną koncepcje ruchu oporu i powołał Związek Walki Zbrojnej(ZWZ), którego Komendantem Głównym został gen. Kazimierz Sosnkowski. W związku z zasadnicza zmianą sytuacji (klęska Francji) gen. Sosnkowski mianował Komendantem Głównym ZWZ gen. Stefana Roweckiego-„Grota”. 14 lutego 1942 roku rozkazem Naczelnego Wodza (gen. Sikorowskiego) przemianowano ZWZ w Armię Krajową stanowiącą integralną cześć Polskich Sił Zbrojnych. Początkowo głównym zadaniem AK było przygotowanie powstania powszechnego na wypadek klęski militarnej Niemiec na froncie zachodnim: z tego wynikała koncepcja prowadzenia tzw. ograniczonej walki bieżącej (dywersja, sabotaż, wywiad, kontrwywiad, propaganda, działania partyzanckie).
