Mechanizm oddychania

W oddychaniu płucnym wyróżniamy dwie fazy: wdech i wydech. Jest to proces wciągania powietrza do płuc i wypuszczania go z powrotem, przy czym wdech jest czynnością czynną, a wydech bierną. W czasie wdechu mięśnie międzyżebrowe kurczą się i powodują ruch żeber w górę i na zewnątrz. W czasie wydechu mięśnie międzyżebrowe i przepona rozkurczają się, a żebra opadają w dół. Pojemność płuc mierzymy za pomocą spirometra. Przeciętna pojemność u dorosłego mężczyzny wynosi około 4500 ml, a u dorosłej kobiety 3200 ml. Regularne ćwiczenia mogą przyczynić się do powiększenia pojemności płuc, u wytrenowanego sportowca może dochodzić do 6000-7000 ml. Mechanizm oddychania jest procesem automatycznym, a więc nie zależy od naszej woli.
Oddychanie, oddech
1) jedna z trzech bezpośrednio decydujących o życiu czynności ustroju, obok krążenia krwi i czynności ośrodkowego układu nerwowego. Oddychanie ustroju polega na dostarczaniu komórkom tlenu i wydalaniu na zewnątrz dwutlenku węgla. Na całość tego procesu składa się:
A) oddychanie zewnętrzne, zależne od wentylacji płuc - zmiany objętości przestrzeni pęcherzykowej, dyfuzji gazów: tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy pęcherzykami płucnymi i krwią włośniczek płucnych oraz perfuzji płuc,
B) transport gazów oddechowych,
C) oddychanie wewnętrzne (tkankowe) przy udziale enzymów oddechowych, polegające na poborze tlenu z krwi i wydalaniu do niej dwutlenku węgla (hemoglobina).
2) zespół złożonych procesów stale zachodzących w organizmie, związanych z pobieraniem tlenu ze środowiska i wydalaniem końcowych produktów utleniania - dwutlenku węgla i wody. Procesy oddychania są źródłem energii potrzebnej do życia.
Oddychanie składa się z dwóch faz: wdechu i wydechu. Częstość oddychania u ludzi zdrowych wynosi 16-18 razy na 1 minutę u dorosłych, 20-30 razy u dzieci, 30-35 u noworodka. Ilość powietrza, jaką wprowadzamy do płuc w czasie jednego wdechu, nazywamy objętością oddechową - wynosi ona 5-10 ml/kg masy ciała w spoczynku. Całkowitą ilość powietrza, jaką możemy wprowadzić do płuc w czasie najgłębszego oddechu, nazywamy pojemnością życiową - najmniejsza, jeszcze prawidłowa, wynosi 15 ml/kg masy ciała. Ilość powietrza, jaką człowiek zużywa do oddychania w czasie jednej minuty, a więc częstość oddechów pomnożoną przez objętość oddechową, nazywamy wentylacją minutową (norma 6-8 litrów). W warunkach fizjologicznych na zmianę szybkości oddychania wpływa wzmożony wysiłek fizyczny, stany emocjonalne. W warunkach patologicznych na przyspieszenie oddychania wpływają: stany gorączkowe, bolesne urazy, zabiegi operacyjne. Chory oddycha wtedy płytko i szybko - nie chcąc dopuścić do uczucia bólu, który powodują głębsze oddechy. Powierzchnia oddechowa płuc jest wówczas zmniejszona, chory szybkością oddechów wyrównuje dostarczenie do organizmu odpowiedniej ilości tlenu. Ze zjawiskiem tym spotykamy się również w stanach zapalnych płuc, przy upośledzonym krążeniu krwi. Na zwolnienie oddychania wpływają: schorzenia mózgowia, zatrucia wewnątrzpochodne, np.: mocznica, śpiączka cukrzycowa, zatrucia zewnątrzpochodne substancjami działającymi na ośrodek oddechowy (depresja oddechowa), np. morfiną. Przyspieszenie oddychania u człowieka dorosłego powyżej 40 razy i zwolnienie poniżej 8 na min jest objawem niepokojącym, prowadzącym do niedotlenienia organizmu.
Oddychanie jest czynnością koordynowaną przez ośrodek oddechowy grupę nerwów umieszczonych w dolnej części mózgu. Stąd impulsy nerwowe są przesyłane do mięśni oddechowych powodując ich kurczenie się lub rozluźnianie w zależności od poziomu tlenu i dwutlenku węgla we krwi. Zbyt duża ilość dwutlenku węgla sprawia, że krew ma mniej zasadowy odczyn, co stymuluje ośrodek oddechowy. Wtedy zaczynamy oddychać szybciej i głębiej, usuwając nadmiar szkodliwego gazu. Jednakże, jeśli organizm pozbędzie się zbyt dużej ilości dwutlenku węgla, ośrodek oddechowy spowoduje, że zaczniemy oddychać wolniej i płycej, aż do odzyskania prawidłowej równowagi.
Zasada działania
Podczas wdechu mięśnie znajdujące się pomiędzy żebrami kurczą się, w wyniku czego żebra unoszą się, a przepona opada. Płuca rozszerzają się, a tworzące się w nich podciśnienie powoduje zasysanie około pół litra powietrza. Podczas wydechu następuje rozkurcz tych samych mięśni i w efekcie żebra opadają, zmniejszając pojemność klatki piersiowej. Jednocześnie przepona przesuwa się do góry, wypychając z płuc około pół litra „zużytego” powietrza.
W ciągu 60 sekund wykonujemy około 16 wdechów i wydechów. Powietrze zostaje ogrzane w ustach i nosie, po czym przesuwa się wzdłuż tchawicy, rozgałęziającej się na dwa oskrzela. Każde z nich prowadzi do płuca i rozgałęzia się tam na setki małych oskrzelików. Na samym końcu każdego oskrzelika znajduje się mikroskopijny pęcherzyk płucny, poprzecinany gęstą siatką naczyń włosowatych, w których krew pobiera tlen, a pozbywa się dwutlenku węgla.
Przełyk, czyli przewód, przez który pokarm dociera do żołądka, jest położony tuż za tchawicą. Wejścia do przełyku i tchawicy znajdują się bardzo bliska siebie i aby ślina, jedzenie albo napoje nie wpadły przypadkowo do tchawicy, jest ona zaopatrzona w niewielką chrząstkę nagłośniową. Kiedy człowiek je i pije, zamyka ona wejście do tchawicy, zabezpieczając ją tym samym przed niepożądanymi ciałami obcymi.
Pierwszy oddech noworodka
Oddychanie u nowonarodzonego człowieka zaczyna się od gwałtownego łapania powietrza i pierwszego płaczu - w ten sposób natura zadbała o rozszerzenie pęcherzyków płucnych i płuc. Przed narodzeniem płód otrzymuje tlen od matki za pośrednictwem łożyska. Krew przepływająca od wątroby lub żyły czczej dolnej przez przewód żylny jest w utleniona, natomiast w pozostałych narządach ciała krew nie jest ani całkiem utleniona, ani odtleniona.
Przed narodzeniem niewiele krwi płynie przez płuca, w których nie ma powietrza i które nie pracują (lewy diagram). Po przyjściu dziecka na świat dostawy tlenu z łożyska zostają odcięte, ale pierwszy płac powiększa pojemność płuc, które podejmują pracę (prawy diagram).
Wentylator płucny, respirator
Aparat leczniczy do sztucznego oddychania, czyli sztucznej wentylacji płuc (oddech wspomagany, kontrolowany i zastępczy). Wentylator płucny umożliwia sztuczną wentylację płuc zarówno czystym tlenem, jak i powietrzem, a także powietrzem wzbogaconym w tlen.
Najprostsze, niezautomatyzowane wentylatory płuc służą do wentylacji płuc przy użyciu powietrza wydechowego ratownika, do sztucznego oddychania powietrzem atmosferycznym - aparaty z workiem samorozprężalnym.
Automatyczne wentylatory płuc mają skomplikowaną budowę, większość z nich jest uniwersalna, tzn. pozwalają na automatyczne stosowanie oddechu wspomaganego, kontrolowanego i zastępczego zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, mają możliwość oddzielnej regulacji czasu trwania wdechu, wydechu i pauzy, częstości i głębokości oddychania, ciśnień wdechu i wydechu, stężenia tlenu w gazach wdechowych, szybkości przepływu gazów. Aparaty te mogą być połączone z chorym przez maskę twarzową, rurkę dotchawiczą lub tracheostomijną.
Nowoczesny aparat do długotrwałej wentylacji wyposażony jest także w nebulizator (mgielnik) i humidifikator (nawilżacz), umożliwiające zachowanie odpowiedniej wilgotności w drogach oddechowych chorego, pozbawionego wskutek tracheotomii funkcji nawilżającej nosa. Pozwala na prowadzenie sztucznej wentylacji płuc przez długi czas (od kilku godzin do kilku lat).
 Tak oddychamy podczas kasłania – impulsy nerwowe biegną od podrażnionego obszaru przez nerwy układu współczulnego do pnia mózgu. Ośrodki oddechowe wysyłają sygnały do mięśni oddechowych, które kurczą się, powodując gwałtowny kaszel.
Czkawka
Czkawka pojawia się wtedy, kiedy zawodzą mechanizmy kierujące pracą mięśni i zmuszają przeponę do ustawicznych, odruchowych skurczów. Podczas wykonywania wdechów i wydechów skurcze przepony powodują niezamierzone połykanie powietrza z równoczesnym zamknięciem głośni i strun głosowych. Właśnie w tym momencie powstaje charakterystyczny dla czkawki dźwięk. Źródłem tego dźwięku jest ruch powietrza gwałtownie wypychanego przez struny głosowe i równie gwałtownie zatrzymanego. Czkawka może być spowodowana przez bardzo różne czynniki – pikantne pokarmy, gorące lub zimne napoje czy alkohol, ćwiczenia fizyczne bezpośrednio po posiłku, bądź też spożywanie posiłków zbyt obfitych albo w zbytnim pośpiechu. Czkawka zwykle mija samorzutnie i nie zachodzi konieczność zgłoszenia się do lekarza. Istnieje wiele różnych sposobów na pozbycie się czkawki. Można na przykład wziąć bardzo głęboki wdech i zatrzymać powietrze w płucach na maksymalnie długi czas. Inne sposoby to łaskotanie wnętrza nosa w celu sprowokowania kichnięcia, ściśnięcie małżowin usznych palcem wskazującym i kciukiem lub wypicie szklanki wody.

Dodaj swoją odpowiedź
Biologia

Biologia! 1. Czy mechanizm oddychania jest zależny od naszej woli? 2. Co kontroluje mechanizm oddychania?

Biologia! 1. Czy mechanizm oddychania jest zależny od naszej woli? 2. Co kontroluje mechanizm oddychania?...

Biologia

1. Co to jest wymiana gazowa i na czym polega? 2. Wyjaśnij mechanizm oddychania. 3. Wymień W KOLEJNOŚCI odcinki układu oddechowego i omów ich budowę i rolę. 4. Znam mechanizm powstawania głosu. PLISSS POMOCY!!!! PILNE!!!!!

1. Co to jest wymiana gazowa i na czym polega? 2. Wyjaśnij mechanizm oddychania. 3. Wymień W KOLEJNOŚCI odcinki układu oddechowego i omów ich budowę i rolę. 4. Znam mechanizm powstawania głosu. PLISSS POMOCY!!!! PILNE!!!!!...

Biologia

Mechanizm oddychania kieruje ośrodek oddechowy który znajduje się w A) płucach B) tchawicy C) oskrzelach D) mózgowiu.

Mechanizm oddychania kieruje ośrodek oddechowy który znajduje się w A) płucach B) tchawicy C) oskrzelach D) mózgowiu....

Biologia

PILNE PILNE PILNE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Wymiana gazowa w płucach oraz mechanizm oddychania wdech wydech.

PILNE PILNE PILNE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Wymiana gazowa w płucach oraz mechanizm oddychania wdech wydech....

Biologia

Omów mechanizm oddychania. Na jutro pilne.Daje NAJ

Omów mechanizm oddychania. Na jutro pilne.Daje NAJ...