opisz sztukę mozaiki bizantyjskiej

Mozaiki bizantyjskie były wielobarwne. Umieszczano portrety ludzi po obu stronach ołtarza. Wokół ich głów znajdowały się aureole aby wyodrębnić casarzy od zwykłych śmiertelników, to też wskazywało na cześć oddawaną cesarzowi. Pozy, gesty i układ szat były dostojne i schematyczne. Twarze wiernie oddawały rysy. Dotyczyło to jednak tylko cesarzy i dostojników, ponieważ dworzanie byli umieszczani na dalszych planach a ich rysy były ujednolicone i podobne. Wszystkie twarze miały ogromne oczy (uduchowienie). Tematyka mozaik była różnorodna. Często ukazywano Chrystusa jako Dobrego Pasterza lub władcę-sędziego. Ukazywano też postaci świętych, symbole ze wczesnego chrześcijaństwa i ornamenty o różnych motywach. Używano różnorodnych kamyków, ceramicznych kostek, marmurów, półszlachetnych kamieni i masy perłowej. Małe elementy były układane swobodnie. Barwy były zarówno ściszone jak i nasycone oraz rozjaśnione lub zszarzałe. Zestawienia barwne były ostre, kontrastowe lub delikatne. Płaszczyzny barwy nie są jednolite, poniewaz kwadraciki roznia sie odcieniem. Brak jest przestrzeni, tylko ręce i twarze maja delikatny modelunek swiatlocieniowy. Złote tło było czesto spotykane i było symbolem wieczności. Uklady kompozycyjne byly proste. Wystepowala symetria i rytm.