W 1402 roku Jan Hus został powołany na stanowisko rektora uniwersytetu w Pradze. Podobnie jak Wiclif w Anglii podkreślał wagę Pisma Świętego. Obaj chcieli udostępnić ludziom Biblię w ich ojczystym języku. Hus nauczał i wygłaszał kazania w swoim ojczystym, czeskim języku. Praktyka ta zbiegła się ze zbierającą falą nacjonalizmu i niewątpliwie przyczyniła się do popularności Husa w jego kraju. Działalność tych reformatorów powinna przypominać nam, że Słowo Boże stanowiło istotną siłę w każdym stuleciu. Siłę nawołującą ludzi do Boga i Chrystusa.Iskrą, która w końcu zapaliła reformację, były rażące nadużycia w sprzedaży odpustów w Niemczech. Papież Leon X przedsięwziął szeroki program rozbudowy Rzymu, obejmujący budowę Bazyliki św. Piotra. Ponieważ wymagało to pokaźnych nakładów, papież zatwierdził sprzedaż odpustów jako źródło dochodów. Lecz gdy przybył do Niemiec dominikanin Tetzel, sprzedawał odpusty przesadnie je reklamując, Marcin Luter umieścił na drzwiach kościoła w Wittemberdze swoje 95 tez skierowanych przeciwko Tetzelowi. A więc czynnikami były motywy ekonomiczne, moralne i religijne. Mając dostęp do Biblii w języku narodowym, ludzie zaczęli coraz ostrzej dostrzegać przepaść dzielącą styl życia współczesnych im duchownych, z tym, co napisane jest w Słowie Bożym i coraz bardziej zaczęło im to przeszkadzać. Jan Kalwin prowadził reformację w Szwajcarii. .
Jakie poglądy głosili: Jan Hus, Jan Wiklef, Marcin Luter, Jan Kalwin.
PROSZĘ NA JUTRO
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź