a) Ciało naładowane ujemnie posiada nadwyżkę elektronów (każdy elektron posiada ujemny ładunek elementarny q=[latex]1,6cdot 10^{-19} C[/latex] (kulomba). Po uziemieniu ciała (lub połączeniu z dużą masą o potencjale zerowym, w którym ładunki dodatnie i ujemne są w równowadze), nadmiar elektronów przemieści się do uziemienia, aż bilans ładunków dodatnich i ujemnych ciała stanie się zerowy. b) Ciało naładowane dodatnie posiada niedobór elektronów (wówczas protony jąder atomów tworzących ciało nadają mu dodatni ładunek elektryczny, a każdy proton posiada ładunek identyczny jak elektron, lecz ze znakiem dodatnim). Po uziemieniu ciała (lub połączeniu z dużą masą o potencjale zerowym, w którym ładunki dodatnie i ujemne są w równowadze), niedobór elektronów zostanie uzupełniony przez elektrony, które przeniosą się do ciała z uziemienia, aż bilans ładunków dodatnich i ujemnych ciała stanie się zerowy. W powyższych wyjaśnieniach nasuwa się pytanie - czy poprzez uziemienie ciała nie powodujemy że zmienia się potencjał / ładunek w masie uziemienia? Przecież albo oddajemy do uziemienia albo pobieramy pewną ilość elektronów, w związku z czym choć ładunek ciała zerujemy, to czy nie powinien się on przenieść na uziemienie? Wątpliwość jest słuszna, należy jednak pamiętać, że Ziemia (lub inne ciało o dużej masie stanowiące uziemienie) jest nieporównywalnie większe w stosunku do ciała, które uziemiamy, w związku z tym liczba elektronów, które się przemieszczają stanowią nikły ułamek elektronów w masie uziemienia i nie wpływa to w sposób znaczący na ładunek uziemienia. Podobnie, uzupełniając do połowy pełny dzbanek wodą z oceanu wiemy, że w oceanie ubyło wody, ale jest to tak nikła ilość, że pozostaje to niezauważone :)
