Federacje w boksie zawodowym

BOKS

Boks wymiennie Pięściarstwo - walka między dwoma zawodnikami używającymi do tego celu tylko pięści.

HISTORIA
Boks pojawił się już w programie igrzysk w starożytnej Grecji. Statyczne bijatyki dwóch zawodników były bardzo brutalne i często kończyły się śmiercią. Walki te, bez żadnych określonych reguł, niewiele miały wspólnego ze sportem, jaki narodził się w roku 1719. Wówczas to Amerykanin James Figg założył przy Tottenham Court Road w Londynie "akademię" boksu. Figg został też pierwszym mistrzem bokserskim w historii.
Walki w tamtym czasie odbywały się na gołe pięści i bez żadnych określonych reguł. Brytyjczyk Jack Broughton, który w 1730 roku zastąpił Figga, przez 18 lat zachował mistrzowski tytuł i jako pierwszy skodyfikował zasady tego sportu. Wstrząśnięty śmiercią na ringu jednego ze swych przeciwników, George'a Stevensona, sformułował i wprowadził w życie zbiór zasad znany jako Broughton's Rules. Rękawice, dziś podstawowy atrybut boksera, pojawiły się dopiero w roku 1881. W roku 1916 podjęto ważną decyzję o ograniczeniu oficjalnych walk o mistrzostwo do 15 rund po trzy minuty każda, z jednominutowymi przerwami. W przypadku amatorów formułę ograniczono do trzech rund trzyminutowych.
Igrzyska Olimpijskie: Jako sport amatorski boks zajmuje specjalne miejsce w olimpijskiej tradycji, pojawił się bowiem w programie już w 1904 roku, na igrzyskach w Saint Louis, a nieobecny był tylko raz, w roku 1912 (ze względu na zakaz uprawiania tego sportu w Szwecji). Powrócił na kolejnej olimpiadzie w Antwerpii (1920). W 1946 roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Boksu Amatorskiego (AIBA). Obecnie liczy ono 186 członków i od 1974 roku organizuje mistrzostwa świata. Nawet jeśli boks nie jest zaliczany do najważniejszych dyscyplin olimpijskich, zajmuje w ruchu olimpijskim szczególne miejsce. Wielu mistrzów świata wagi ciężkiej odnosiło pierwsze ważne zwycięstwa właśnie podczas igrzysk - między innymi Muhammad Ali (wł. Cassius Clay), bracia Michael i Leon Spinks, Joe Frazier i George Foreman. Również były mistrz świata, Brytyjczyk Lennox Lewis, występował na olimpiadzie w Seulu 1988, gdzie zdobył dla Kanady złoty medal.

FEDERACJE BOKSERSKIE

Wiele osób, mniej związanych z boksem często gubi się w tej kwestii. Mianowicie często słyszymy, że odbywa się cała masa walk o mistrzostwo świata, a to jakieś federacji WBC, a to WBF, a jeszcze innym razem IBO, IBA itd., itd. Kiedyś do lat 60' w boksie zawodowym w danej kategorii był tylko jeden mistrzowski pas i dzierżył go tylko jeden zawodnik. Następne lata jednak wyłoniły federacje bokserskie. Bodajże w roku 1962 powstała pierwsza mistrzowska federacja WBA, rok później WBC(najbardziej prestiżowa), w roku 84' federacja IBF i przez długi czas, bo do późnych lat 90' tylko te 3 federacje naprawdę się liczyły. W danej kategorii mogło być więc 3 liczących się mistrzów świata. Istniała też możliwość zunifikowania tytułów mistrzowskich, czyli pojedynki mistrzów o tytuł absolutnego mistrza świata, którym okazał się przykładowo Mike Tyson na przełomie lat 80/90 zgarniając wszystkie trzy pasy i przez długi czas pozostając w ich posiadaniu(WBC, WBA, IBF). W poznych latach 90' doszła jeszcze federacja WBO(powstała w 88'), która również dołączyła do elitarnego grona federacji bokserskich, jednak do dziś stoi nieco na uboczu i jednak te najbardziej cenione są trzy wyżej wymienione. Za najbardziej prestiżowe uważa się kolejno; WBC, WBA, IBF i WBO. Federacje są takie same we wszystkich kategoriach wagowych. Mistrzem WBC jest aktualnie nasz mistrz Tomasz Adamek w kategorii pół ciężkiej. Bywa jednak z tym różnie, bo to nie federacja określa wartość boksera. Czasem dużo lepszy bokser jest mistrzem mało znaczącej federacji, lub nie jest wcale mistrzem, natomiast na tronie tych najważniejszych zasiada ktoś słabszy. Nie trwa to jednak długo, bo jakby na to nie patrzeć te najbardziej prestiżowe cieszą się większą popularnością w walkach mistrzowskich przez gwiazdy boksu zawodowego. Każda federacja ma swój ranking i o jej tytuł może walczyć tylko zawodnik z pierwszej 15 rankingu. Na szczycie rankingu jest oczywiście mistrz. Często są organizowane tak zwane eliminatory to tytuły pomiędzy pięściarzami ze ścisłej czołówki, która wyłania pretendenta numer 1, który tym samym ma prawo do walki o tytuł z mistrzem, często jednak bywa tak, że musi długo na tą szansę poczekać, ponieważ promotorzy mają chęć na zorganizowanie walki z zawodnikiem często z niższych miejsc rankingu jednak dzięki niemu jest możliwość stworzenia bardziej dochodowego widowiska a jak wiadomo pieniądze w tym sporcie są bardzo istotne o ule nie najistotniejsze niestety, i sportowe aspekty często muszą poczekać.
Oto spis najpopularniejszych federacji:

WBC- World Boxing Council
WBA- World Boxing Assoction
IBF- International Boxing Federation
WBO- World Boxing Organization
IBO- International Boxing Organization
NABF- North American Boxing Federation
NABO- North American Boxing Organization
EBU- European Boxing Union
WBF- World Boxing Fundation
IBA- International Boxing Assoction
EBA- European Boxing Association
IBC- International Boxing Council
WBU- World Boxing Union
NBA- National Boxing Assoction
IBU- International Boxing Union
WBC Facerbox- World Boxing Council Facerbox

i wiele innych... ponieważ federacje mają też swoje pasy interkontynentalne jak:

WBC International
WBA International itd...
które są niewiele warte, ale dzięki nim można podskoczyć w rankingach tych najważniejszych pasów.

Są też pasy młodzieżowe o które zawodnicy do lat 23 mogą walczyć jak:
WBC Youth
WBA Youth
IBF Yout
itp.

Federacje są przeróżne, wciąż powstają nowe. Kolejność jaką podałem wyżej od pasa WBO w dół jest przypadkowa.

WORLD BOXING ASSOCIATION (WBA)

międzynarodowa organizacja boksu zawodowego, utworzona w 1962 roku na bazie działającej od 1921 National Boxing Association (NBA). Siedzibą organizacji jest Nowy Jork w USA.
WORLD BOXING COUNCIL (WBC)
największa i najbardziej prestiżowa (obok WBA) międzynarodowa organizacja boksu zawodowego z siedzibą w Meksyku.
Federacja boksu zawodowego WBC została utworzona w 1963 roku. Jej zadaniem jest organizowanie walk o tytuł mistrza świata, wyznaczanie pretendentów do walk mistrzowskich oraz ustalanie regulaminów bokserskich.
Prezydentem World Boxing Council jest obecnie Jose Sulaiman.
W 1983 r. WBC mając na uwadze zdrowie zawodników ograniczyło liczbę rund w walkach mistrzowskich z 15 do 12.
21 maja 2005 roku pierwszy raz w historii mistrzem świata federacji WBC został Polak Tomasz Adamek. Pokonał on tego dnia na punkty w hali United Center w Chicago Australijczyka Paula Briggsa i wywalczył mistrzostwo świata w kategorii półciężkiej.
W październiku 2006 roku władze WBC postanowiły, że podczas walk mistrzowskich podawany będzie publicznie bilans punktowy, po czwartej i po ósmej rundzie. Po raz pierwszy decyzja znajdzie zastosowanie 13 listopada w Tokio.
Walki organizowane przez WBC odbywają się w 17 kategoriach wagowych.


WORLD BOXING ORGANIZATION (WBO)

najbardziej licząca się po WBA, WBC i IBF, organizacja boksu zawodowego na świecie. Podobnie jak inne organizacje, wyłania ona swoich mistrzów świata, ustala listy rankingowe i przepisy bokserskie. Siedziba organizacji jest w San Juan w Portoryko.

INTERNATIONAL BOXING FEDERATION (IBF)
międzynarodowa organizacja boksu zawodowego utworzona w 1983 roku na bazie USBA (United States Boxing Association) oraz kilku organizacji z Europy i Ameryki Południowej. Siedzibą organizacji jest New Jersey w USA.
EUROPEAN BOXING UNION (EBU)
Europejska Unia Boksu Zawodowego.
Prezydentem European Boxing Union jest obecnie Hiszpan - Ruben Martinez.



w załączniku cała praca z ramką i zdjęciami