Na życie Bałtyku wpływ ma temperatura. W pewnych przypadkach jest ona nawet bardziej znacząca niż zasolenie, ogranicza bowiem organizmom morskim penetrację w głąb Bałtyku. Temperatura waha się od –2oC do około +25oC podczas wyjątkowo ciepłego lata. Innym czynnikiem wpływającym na życie w Morzu Bałtyckim są wahania poziomu wody, które to mogą się zmieniać w wodach przybrzeżnych nawet do 1 m. Wpływ na to ma ciśnienie powietrza, kierunek i siła wiatru a także pory roku. Z pewnością na życie Bałtyku ma również wpływ jego zanieczyszczenie. W obszarze zlewiska Bałtyku leży 9 wysoko uprzemysłowionych i dobrze rolniczo rozwiniętych państw. Wszystko to sprawia, że powstaje ogromna ilość zanieczyszczeń, a w „naszym” Bałtyku głównie ze ścieków komunalnych. Substancje szkodliwe wnoszone są do morza również przez duże rzeki takie jak np. Odra, Wisła czy Dźwina. Rejony przyujściowe tych rzek należą do „najbrudniejszych” akwenów Bałtyku. Spływające rzekami ścieki komunalne i nawozy rolnicze powodują, iż wody coraz mniej przejrzyste. Powoduje to rozwój fitoplanktonu, np. nieużytecznych sinic. Sinice powodują zmętnienie wody w warstwie powierzchniowej, przez co ograniczany jest rozwój roślinności płytkowodnej z powodu braku światła. Sinice ponadto produkują substancje trujące, które zabijają organizmy zwierzęce, nawet foki, a także stanowią zagrożenie dla człowieka. Mogą one powodować podrażnienia i schorzenia skóry a także zatrucia. Obumarłe sinice są również niebagatelnym zagrożeniem. Opadając na dno przenoszą dużą ilość materii organicznej do strefy ubogiej w tlen. W warunkach takich materia organiczna ulega procesowi gnicia, przy czym wytwarza się silnie trujący gaz – siarkowodór. Uniemożliwia on jakąkolwiek formę życia. Obszary wypełnione siarkowodorem to pustynie ekologiczne, stanowiące ponad 10 % ogólnej powierzchni Morza Bałtyckiego Ze statystyk wynika, że polski Bałtyk jest najbardziej zanieczyszczonym morzem. Poza wieloma wyżej wymienionym czynnikami wpływającym na ilość gatunków w morzu zauważyć można zmniejszanie się liczby gatunków w miarę przesuwania się od Kattegatu do zatok Fińskiej i Botnickiej. Efekt ten spowodowany jest zmniejszającym się zasoleniem. Wszystkie organizmy żywe Bałtyku są imigrantami z regionów sąsiednich. Organizmy te pojawiały się w Bałtyku w różnych okresach. Powodem tego było przeżycie lub wręcz zniknięcie z powodu zmieniających się warunków środowiskowych. Pierwsze z nich to organizmy typowo morskie lub słonawowodne, których przedstawicielami są m.in. morszczyn, omułek i ryby – szprot i dorsz. Drugą grupę imigrantów tworzą organizmy słodkowodne, do których możemy zaliczyć takie ryby jak np. okoń czy szczupak. Wiele organizmów bałtyckich zarówno słodko- jak i słonowodnych nie może z kolei osiągnąć takich samych rozmiarów jak w swoim pierwotnym środowisku. Typowym przykładem są śledzie bałtyckie, omułki, czy małgwie, których krewniacy z Morza Północnego są prawie dwa razy większe. Podobne zjawisko zauważa się w przypadku roślin, np. krasnorostów. Niskie zasolenie naszego morza uniemożliwia życie i rozród wielu wrażliwym na zmiany zasolenia gatunkom morskim, stąd też brak w naszych wodach typowych dla mórz pełnosłonych taksonów, jak szkarłupnie czy głowonogi. Mało prawdopodobnym jest by Bałtyk miał swoje gatunki endemiczne. Nawet te, które początkowo były za takie uznawane, z biegiem czasu i badań udowodniono, iż niemalże wszystkie gatunki są adoptowane
Jakie są największe polskie miasta? Wymień miejscowości turystyczne pojezierza mazurskiego. Wymien czynniki kształtujace krajobraz nadmorski. Cechy morza bałtyckiego? Wymień organizmy żywe nirza Bałtyckiego? Pomożecie daje naj pls....
