Biografia Henryka Sienkiewicza i najważniejsze wydarzenia w życiu pisarza

Urodził się 5 V 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, w majątku rodziców matki. Ojciec Józef Sienkiewicz był administratorem dóbr Czartoryskich, po ślubie zarządzał majątkiem żony, a następnie rodzice z małym Henrykiem przenieśli się do Wężyczyna, w powiecie mińsko – mazowieckim. Środowisko w którym dorastał przyszły pisarz to wspaniali patrioci, uczestnicy powstań narodowych (dziadkowie młodego Sienkiewicza).

Henryk Sienkiewicz uczył się najpierw w domu, a w 1858 roku rozpoczął naukę w gimnazjum realnym w Warszawie, a później w Szkole Głównej, gdzie studiował prawo, medycynę, a w końcu filologię. Jeszcze w trakcie studiów podejmuje prace jako krytyk literacki i teatralny w „Przeglądzie Tygodniowym”, przyjmując pseudonim Litwos.

W 1872 roku ukazuje się drukiem pierwsza powieść Sienkiewicza pt. „Na marne”, która została przyjęta życzliwie przez ówczesna krytykę literacką. Swój sukces literacki osiąga kiedy w 1872 roku publikuje „Humoreski z teki Worszyłły”. Jednak głównym jego zacięciem pozostaje dziennikarstwo. Wraz z przyjaciółmi kupił nawet czasopismo „Niwa”, w którym prowadził dział literacki. To właśnie na łamach tej gazety ukazują się trzy jego nowele: „Stary sługa”, „Hania”, „Selim Mirza”. Kiedy ukazała się ostatnia nowela pisarza nie było w kraju, przebywał bowiem w Ameryce Północnej (1876) gdzie wyjechał z grupą przyjaciół, jako korespondent Gazety Polskiej. W czasie swojego pobytu zwiedza Kalifornię, Boston, Nowy York. Efektem tej podróży są „Listy z ameryki” drukowane z Gazecie Polskiej, ale plonem pobytu w USA są liczne nowele i opowiadania np.: „Latarnik”, „Za chlebem”, „Sachem”, „Wspomnienie z Maripozy”.

Pisarz wrócił do kraju w 1879 roku i nadal zajmował się dziennikarstwem, poślubił Marię Szetkiewiczównę, którą poznał w czasie swojej podróży do Włoch. Niestety zaledwie po czterech latach małżeństwa umiera ukochana żona. Pisarz zostaje sam z dwójką małych dzieci Henrykiem Józefem i Jadwigą. Jego inne związki małżeńskie były burzliwe i nie uczyniły go człowiekiem szczęśliwym.

Przez pięć lat czyli od 1883 roku do 1888 roku pisarz pracował nad Trylogią, wysyłając co tydzień kolejne odcinki powieści do gazety. Szczególnie serdecznie i ciepło przyjęli czytelnicy pierwszą cześć Trylogii „Ogniem i mieczem”, kiedy to zrozpaczeni po śmierci Longinusa Podbięty dawali na mszę za spokój jego duszy.

Sienkiewicz wiele podróżował. Wkrótce po śmierci pierwszej żony, wyjechał w podróż do Konstantynopola, Grecji i południowych Włoch, a w następnym roku do Hiszpanii. W 1890 roku odbył długą i niebezpieczna podróż do Afryki. Skądinąd wiadomo, że ta podróż zaowocowała wspaniałą powieść dla młodzieży „W pustyni i w puszczy”. Po powrocie do kraju pisarz wydał dwie powieści o tematyce współczesnej: „Bez dogmatu” i „Rodzina Połanieckich”. Obie te powieści zostały zdecydowanie chłodno przyjęte przez ówczesną krytykę literacką, do dziś uważane są za nie zbyt udane utwory wybitnego powieściopisarza.

W 1896 roku ukazuje się najpiękniejsza powieść historyczna H. Sienkiewicza „Quo vadis”. Utwór zadziwia rozmachem tematycznym, wspaniałymi scenami, świetną charakterystyką bohaterów. Historia prześladowania pierwszych chrześcijan za czasów Nerona przysporzyła Sienkiewiczowi sławę międzynarodowa, czego dowodem jest przyznanie mu w 1905 najważniejszego Laura literackiego – Nagrody Nobla.

W latach 1897-1900 w „Tygodniku Ilustrowanym” drukowano kolejne odcinki powieści historycznej „Krzyżacy”. Wydanie książkowe powieści przypadło na rok 1900, który był rokiem jubileuszowym pisarza. Henryk Sienkiewicz cieszył się ogromnym poważaniem społeczeństwa polskiego, czego dowodem było obdarowywanie go w roku jubileuszu majątkiem ziemskim Oblęgorek (woj. Kieleckie). Dziś mieści się tam muzeum pisarza.

Kiedy wybuchła I wojna światowa pisarz wyjechał do Szwajcarii, gdzie organizował pomoc humanitarną dla Polaków, działając w Generalnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Zmarł 15 XI 1916r. w Vevey. Osiem lat po wojnie prochy pisarza sprowadzono do kraju i złożono w krypcie katedry św. Jana w Warszawie.


Najważniejsze wydarzenia w życiu pisarza

5 V 1846 r – Urodził się w woli Okrzejskiej na Podlasiu
1858 r – Rozpoczyna naukę w gimnazjum w Warszawie
1866 r – Rozpoczyna studia w Szkole Głównej
1868 r – Debiutuje jako dziennikarz pod pseudonimem Litwos
1872 r – Debiut książki („Na marne”)
1874 r – Kupił wraz z kolegami czasopismo „Niwa”
1876 – 1878 r – Podróż do USA
1879 r – Powrót do Warszawy
1881 r – Ślub z Marią Szetkiewiczówną
1883 r – Rozpoczyna drukowanie w odcinkach „Ogniem i mieczem”
1884 r – Ukazuje się książkowe wydanie „Ogniem i mieczem”, ukazują się pierwsze odcinki „Potopu”
1885 r – Śmierć żony.
1886 r – Wyjeżdża w podróż do Grecji, Włoch, Konstantynopola
1887–1888 r – Ukazują się odcinki ostatniej części Trylogii „Pan Wołodyjowski”
1888 r – Podróż do Hiszpanii
1890 r – Podróż do Afryki
1891 r – Ukazuje się powieść „Bez dogmatu”
1895 r – „Rodzina Połanieckich”
1896 r – „Quo vadis”
1897-1900 r – Drukowane są kolejne odcinki „Krzyżaków”
1900 r – Rok jubileuszowy Henryka Sienkiewicza, dar od społeczeństwa – Oblęgorek
1905 r – Otrzymuje za powieść „Quo vadis” literacką Nagrodę Nobla
1910 r – Rozpoczyna się druk w odcinkach powieści „W pustyni i w puszczy”
1914 r – Wybuch I wojny światowej; Sienkiewicz wyjeżdża do Szwajcarii
15 XI 1916 r – Zmarł w Vevey (Szwajcaria)
1924 r – Sprowadzenie prochów pisarza do Warszawy.


PS: Mam do sprzedania dwie prace maturalne. Zainteresowanych proszę o kontakt na gg.
Pozdrawiam

Dodaj swoją odpowiedź
Język polski

Andrzej Kmicic charakterystyka.

Andrzej Kmicic, główny bohater Potopu Henryka Sienkiewicza, to typowy przedstawiciel
szlachty XVII wieku, potomek zubożałego rodu szlacheckiego. I jak na takiego
szlachcica przystało, posiada wyjątkowo awanturniczą naturę. Jest poryw...