Zespół kameralny – niewielki zespół instrumentalny, zwykle nie liczniejszy niż dziewięciu instrumentalistów. Orkiestra kameralna – instrumentalny zespół muzyczny zwykle składający się z połączonego kwartetu smyczkowego i dętego z towarzyszeniem klawesynu Niekiedy do składu orkiestry kameralnej dołączano inne instrumenty, lub zdwajano istniejące. Orkiestra kameralna często nie posiadała dyrygenta. Jego rolę spełniał klawesyn grający partię basso continuo, dyktując innym instrumentom rytm i tempo. Orkiestra symfoniczna – zespół instrumentalny przeznaczony do wykonywania wielkich dzieł muzycznych: symfonii,koncertów,oper i baletów w czasie koncertów w teatrach muzycznych i na otwartym powietrzu. Partytura – zapis nut. Do lat 70.podstawowy sposób zapisu muzyki zespołowej instrumentalnej, lub instrumentalno-wokalnej. W partyturze notowane są za pomocą pisma muzycznego partie wszystkich instrumentów i głosów potrzebnych do wykonania utworu, określenia dynamiczne, agogiczne oznaczenie metrum itp. Pojęcie "partytura" odnosi się (inaczej niż np. angielskie score) wyłącznie do zapisu utworów przeznaczonych na wiele instrumentów. O zanotowanym utworze na jeden instrument mówi się po prostu "nuty". Partyturę więc ma przed sobą dyrygent, natomiast poszczególni muzycy mają do dyspozycji zapis swojej partii. Batuta (z włoskiego "uderzenie", "takt") – cienka, wydłużona pałeczka używana przez dyrygenta w celu wyraźniejszego i sugestywniejszego wyrażania tempa, metrum i dynamiki utworu. Ma długość od 25 do 50 cm. Może być wykonana z drewna, bambusa, włókna szklanego lub innych lekkich materiałów; często zakończona korkowym lub drewnianym uchwytem w kształcie kulki lub innej, mniej lub bardziej wydłużonej elipsoidy. Jej kolor jest najczęściej dobierany w kontraście do ubioru dyrygenta, w celu jak najlepszej widoczności dla orkiestry. Orkiestra dęta – orkiestra składająca się głównie z instrumentów dętych. Partię smyczków z orkiestry symfonicznej przejmują w orkiestrze dętej klarnety oraz flety.
